Als kind heb ik me nogal verbaasd over deze manier van het afbeelden van de wereldbol op het platte vlak. Het geeft een beetje vreemd beeld van de aarde. Vooral de boven- en de onderkant zijn interessant.
Als je bij E naar het westen vliegt kom je bij F in het oosten uit. Dat komt van de knip uiteraard. Als je bij A naar het noorden vliegt kan je, als je op het goede moment een bochtje maakt, bij B, C of D uitkomen. De bovenkant is in het echt geen lijn maar een punt.
Een bol is een driedimensionaal object en als je dat op een plat vlak wilt afbeelden dan gaat altijd ten koste van iets. Dat is niet erg als je je maar realiseert dat wat je ziet niet helemaal een waarheidsgetrouw beeld geeft.
Ik denk dat ik van het universum ook zo’n soort beeld heb. Het is een een bol die ook nog steeds groter wordt. Naast de drie dimensies is er ook nog een dimensie tijd. Het observeerbare universum… Wat is dat eigenlijk? Eigenlijk zit je naar het verleden te kijken? Of zoiets?
De 'rand' van het universum stel ik me voor als bol. Als je er ook naar toe zou kunnen vliegen gebeurt er waarschijnlijk hetzelfde als met de bovenkant van de wereldkaart. Je kunt dan (als je op 't goede moment een bocht maakt) overal op de bol uitkomen. Het is geen bol maar een lijn...:-)
Misschien is dat wel het idee. Het universum is geen bol… en dan kan ik me bezig gaan houden met andere dingen, want echt bevatten hoe dat nu allemaal zit....?:-))
