De titel had best een spreekwoord kunnen zijn, maar dat is het niet. Althans nog niet maar je weet maar nooit hoe een koe een haas vangt.:-)
Over hazen gesproken. Ik ben vandaag begonnen met het uitvoeren van twee lessen in 4 HAVO wiskunde A in het kader van mijn cursus differentiatie. Werktitel: Bonzo. U weet wel van de hapklare brokken. Honden spitsen de oren als ze van Bonzo horen. Dat was niet verkeerd, denk ik. Als het gaat werken dan blijkt maar weer dat je altijd moet volhouden. Geef niet op.
Er was nog even een idee om een project aan te melden bij het
LerarenOntwikkelFonds. Iets met algebra voor de tweede klas. Maar ik ben daar inmiddels van terug gekomen. 't Is nog lastig om zoiets in 't openbaar uit te leggen. Kort gezegd komt het er op neer dat ik al heel lang (zeg maar gewoon altijd) heel veel dingen gedaan heb waarbij het niet altijd even duidelijk is of ik dat nu zelf wel echt wil. Meestal hobbel ik dan zo'n beetje mee waarbij ik dan verstrikt raak in dingen die ik niet wil. Over koeien gesproken...:-)
Een mooi moment om daar mee op te houden. Laat ik me beperken tot mijn primaire taak. Dat is wiskundeles geven. Dat is al lastig genoeg en er komen altijd allerlei dingen bij. Dat is ook goed, maar mijn onafhankelijkheid en vrijheid zijn essentieel. Als je in je leven steeds meer dingen doet omdat het moet dan leef je niet dan word je geleefd. Dat kan niet de bedoeling zijn...
Zo zie je maar: raven kunnen in februari al op de eieren zitten...:-)
Vakantie...!? Dat klinkt goed, maar is het wel vakantie? Kun je vrijdagmiddag om 5 uur de zaak uitzetten en het loket pas weer openen op dinsdagmorgen om een uur of half negen?
