Jacobus Jansen

We hadden hem/haar maar even meneer Jansen genoemd...

Maar hij schijnt Jacobus te heten, zo hebben we gehoord...:-)

Meer zeggenschap voor leraren

In het nieuwsbericht Meer zeggenschap voor leraren las ik:

"De leraar heeft daarbij voldoende professionele ruimte nodig om vanuit zijn deskundigheid (mee) te beslissen over bijvoorbeeld de leermethoden en de wijze van toetsen en beoordelen van leerlingen."

Mijn ervaring is dat de docenten altijd al bepalen welke methode er gebruikt wordt, hoe er getoetst en beoordeeld wordt. Nu kunnen er binnen een vakgroep wel mensen zijn met 'meer gelijk', maar dat een schoolleiding zich bemoeit met het vak? Dat is niet gebruikelijk. Dat moet je ook niet willen, denk ik.

Hebben docenten dan niets te vertellen? Inderdaad. Scholen zijn meestal geen schoolvoorbeelden van democratisch bestuurde instellingen. De schoolleiding heeft de leiding (het woord zegt het al) en bepaalt wat er moet gebeuren. Docenten, personeel, ouders en leerlingen kunnen 'meepraten' in de MR.

Zo'n MR is meestal een wasse neus. 't Is waarschijnlijk een wettelijke verplichting er wel 'zoiets' op na te houden, maar het is natuurlijk niet de bedoeling dat je als MR dan ook iets te vertellen zou hebben of zelf dat je als MR iets anders zou willen dan de schoolleiding. Dat is ondenkbaar. Je mag 'meepraten' en 'instemmen'. Daar houdt het dan definitief op! Stem je niet in? Dan maar niet. Er bestaat dus al een 'regeling' voor 'het meebeslissen van docenten', maar dat werkt volgens mij dus niet...:-)

"Natuurlijk. Dat is namelijk altijd de praktijk geweest. De docenten doen het werk, bepalen de didactiek, zijn bepalend in de contacten met de leerlingen en studenten. De managers doen altijd wel heel belangrijk maar hebben verder weinig te maken met de inhoud."
Wiswijzer | Onderwijsinnovatie

Ik denk, eerlijk gezegd, dat de frustratie van docenten nu juist is dat ze vinden dat zij het 'echte' werk doen en dat de schoolleiding er alles aan gelegen is het werk zo moeilijk mogelijk te maken.:-)

Lava...

Voor 't eerst in mijn carrière ga ik iets doen bij het uitreiken van diploma's. Nooit gedaan en toch gekregen. Ik val in beetje in voor F. Ik ben ontzettend blij dat F. wel voor tekst en 'amusement' gezorgd heeft. Eigenlijk is dat niks voor mij...:-)

Bel de brandweer...

Ik heb ooit wel 's een website gezien met 'domme vragen' aan de ICT-helpdesk. Met dingen als 'Hallo helpdesk, er komt rook uit mijn PC, wat moet ik doen?'. 'Bel de brandweer?'

Maar helpdesk's kunnen er ook wat van. 'De monitor doet het niet, het toetsenbord doet het niet en de muis doet het niet'. Krijg je als antwoord: 'ik denk dat u duidelijk probeert te maken dat de AV-voorzieningen in lokaal 'x' niet werken. Dat is reeds bekend'.

Ik zou denken dat in zo'n geval ook zou kunnen schrijven 'bedankt voor de melding, we zullen er snel naar kijken'. Dit laatste is dan nog niet eens onwaar, want ik geloof dat het binnen een halve dag gerepareerd was. Dat dan weer wel...

Vrouw zit vast in afwasmachine

Een vrouw uit Haarlem is vast komen te zitten in de afwasmachine in haar woning.

Een traumahelikopter moest er aan te pas komen om de vrouw te kunnen bevrijden, aldus de Telegraaf. Zij is met onbekend letsel naar een ziekenhuis vervoerd. Hoe de vrouw vast is komen te zitten in de vaatwas, wordt niet vermeld.
bron

Dat is al net zo merkwaardig als de opmerking op de website van Beter Onderwijs Nederland:

"Goed nieuws lijkt te zijn dat alle tweedegraads lerarenopleidingen vlak voor de zomer voor een groot aantal opleidingen hebben afgesproken wat elke afgestudeerde leraar van zijn vak behoort te weten.”
bron

BON zou (inmiddels) toch beter moeten weten. Ondertussen dromen de docenten van de vakgroep wiskunde collectief verder over het starten van een eigen schooltje... Dat zou toch allemaal toch zo veel handiger zijn. Als dat gedoe van zo'n hogeschool, je hebt er niks aan, nee je hebt er alleen maar last van...:-))

Zo'n lerarenopleiding is eigenlijk ook een soort afwasmachine. Misschien moet er inderdaad een traumahelicopter aan te pas komen om mij te bevrijden!:-)

De waarheid van vandaag

Dit is wel een soort van interessante uitspraak:

De waarheid van vandaag is vaak morgen al achterhaald. De samenleving verandert, de behoeften van leerlingen en ouders, de eisen vanuit de overheid en belangrijker nog de opvattingen hoe met deze verschuivingen om te gaan. Dit verlangt van onderwijsinstellingen dat ze zich voortdurend opnieuw uitvinden.

Als dat waar is dan is dat waarschijnlijk morgen al achterhaald. Als je uit je nek kletst dan krijg je dat. Toch zijn er waarheden die al eeuwen mee gaan en nog steeds erg waar zijn.

Als je onderwijs voortdurend opnieuw moet uitvinden dan levert dat wel een hoop werk op. Zou dat het zijn? Er is een markt voor? Je kunt aan onderwijsvernieuwing (het verbouwen en het slopen ervan) gewoon goed geld verdienen.

Toets alles maar behoud het goede... zou ik zeggen. Dat is ook niet echt een nieuw idee denk ik...:-))

Alles heeft zin

Een tijdje geleden heb ik een studente (zeg maar R.) geholpen met het 'downloaden' van haar digitaal portfolio in N@tschool. Ze wilde dit haar coach laten zien maar omdat de coach geen toegang heeft tot N@tschool wilde ze dat graag op een memorystick of iets zetten. Maar kennelijk lukte dat allemaal niet zo maar.

Zo gezegd zo gedaan: R. heeft me toen de noodzakelijke rechten gegeven en ik heb voor haar het digitaal portfolio gedownload en zonder enige moeite op een website gezet om in te zien (dat ging helemaal perfect!) en ook nog even alles in een ZIP-bestand gezet voor gebruik op een memorystick o.i.d. Dat ging volgens mij ook allemaal goed. Al met al een fluitje van een cent...

Ik vind het wel zeer fraai dat 'out of N@tschool' alles gewoon blijft werken. Alles is relatief maar hier komt dat goed uit!:-) Maar 't zag er ook allemaal mooi, helder en navigeerbaar uit. Allemaal gelukt en iedereen blij, zullen we maar zeggen.

Nu ben ik nooit te beroerd om iemand te helpen. Maar heel soms vraag je dan wel 's af waarom je dat nu eigenlijk zou doen? Wat heb ik er aan? Ik wil best mensen blij maken, maar je moet niet overdrijven.

Toch heeft zoiets (blijkt nu) wel degelijk zin. Stel je nu 's voor dat er iemand op het idee komt dat het voor een of ander doel handig zou zijn om zo'n digitaal portfolio uit te printen. Dat zou zo maar kunnen. Normaal gesproken zou je denken dat zoiets moet kunnen. Je moet het niet willen maar zou het kunnen?

Nee dus. Los van de vraag of je dat moet willen is het fysiek niet te doen. Dat portfolio van R. bestaat uit 426 bestanden verdeeld over 22 mappen. Als je daarbij bedenkt dat het bij het portfolio van R. alleen jaar 1 t/m 3 (tot blok 3) betreft kan je je ongeveer een voorstelling maken over de omvang van het digitale portfolio van een student die helemaal klaar is met de opleiding.

Naast de gebruikelijk Word-documenten kan je er Excelbladen vinden, scan's, filmpjes en nog zo wat. De meeste Excelbladen zijn niet zonder meer uit te printen op A4-formaat. Je zou alle werkbladen moeten bijwerken, opnieuw opmaken om ze goed op papier te positioneren.

Uitprinten is niet alleen vanwege de omvang en vormgeving geen optie, maar ook vanwege de structuur en samenhang. De structuur en 't overzicht van het portfolio zou verdwijnen. Het zou echt een volstrekt onsamenhangende verzameling zijn van documenten. Terwijl als 'digitaal portfolio' is de klikbare structuur heel transparant en juist heel overzichtelijk. Je kunt als het ware horizontaal, verticaal en diagonaal door het portfolio struinen. Als je die 'structuur' weg zou laten (mijn ervaring is dat je op papier maar moeilijk kan klikken) heb je niks meer. Het was natuurlijk ook nooit de bedoeling om het uit te printen.

Mijn conclusie? 't Is een bezopen idee en dankzij R. kan ik dat snel voor iedereen volkomen helder beargumenteren denk ik. Daar was dat 'ik help je wel' voor natuurlijk. Zo werkt dat. Ik help wel maar ik help vooral mezelf!

Van de wal in de sloot zullen we maar zeggen...:-)))

De som der delen

Als je de wiskunde opknipt in allemaal stukjes dan krijg je weliswaar een soort afvinkbaar programma maar 't is geen wiskunde. Als je kennis verdeelt in allemaal kleine hapklare brokjes dan krijg je geen bevlogen of geinspireerde onderwijs.

Ik denk wel 's dat je visie op de mensheid bepalend is voor de manier waarop je uitlegt hoe je een tweedegraads vergelijking kan oplossen. Leg dat maar 's uit aan een onderwijskundige!

Ik geloof niet zo in algemeen geldende leertheorieën. Niet dat ze niet nuttig zijn maar 't zijn eigenlijk slechts karikaturen of gebrekkige benaderingen van de (complexe) werkelijkheid.

Je moet niet te veel knippen, rubriceren, indelen of categoriseren: het is nu juist zo bijzonder aangenaam dat alles met alles verbonden is. 'Connectivism' in alles wat we zijn, denken en doen. Nee ik denk dat we wat dat betreft wel mogen stellen dat 'het geheel meer is dan de som der delen'. Dat is niet echt een heel nieuw inzicht, denk ik:-))

Maar ik wou 't toch nog maar een keer gezegd hebben...

Van de regen in de drup

In de vorige post schreef ik 'In wiskundeleraar.nl laat ik studenten een mapje op hun public.www aanmaken waar ze dan hun spullen kunnen dumpen'. Dat klinkt redelijk onproblematisch maar dat is het niet. Ik doe dat toch al jaren zo, maar dit jaar werkt ongeveer de helft van de mapjes niet omdat er (in eerste instantie) achteraan de mapnaam een spatie staat. Waar komt die vandaan? Waarom was dat voorheen nooit een probleem? En nu ineens wel?

Wie het weet mag het zeggen...:-)

Na een kleine aanwijzing is het probleem natuurlijk wel snel verholpen. Waarom doen we dat niet gewoon lekker (in eigen beheer) op wiskundeleraar.nl eigenlijk? Dan regelen we (nou ja ik dan) dat gewoon lekker zelf en op een handige manier. Hoe moeilijk kan dat zijn? Elke student zijn/haar eigen mapje, uploaden, downloaden, wijzigen, volledige controle... Bovendien kunnen we dan gewoon weer lekker FTP-en, automatische backups maken, e.d.:-) YEAAAh...

Wat zeg ik nu allemaal? Tegenwoordig kan je overal bestanden neerzetten, rechten uitdelen, bestanden beheren, meestal nog gratis en voor niets. Met gebruikmaking van webapplicaties die werken en eenvoudig te bedienen zijn. Wat zijn we nu nog eigenlijk aan het prutsen? WEB2.0! Dat moet het zijn! Iedereen een googleaccount, BOXnet of DROP.IO en tada...

Zo gaat ie lekker...:-)

Portfolio en zo

Eén van de fundamentele fouten bij veel ICT in het onderwijs is dat men niet denkt vanuit de docent en de studenten (c.q. leerlingen). Dat moet beter kunnen.

Bij verschillende vakken moeten studenten allerlei 'documenten' produceren (logboeken, verslagen, e.d.) die door de docent moeten worden nagekeken. In wiskundeleraar.nl laat ik studenten een mapje op hun public.www aanmaken waar ze dan hun spullen kunnen dumpen. De docenten (en andere studenten) kunnen dat dan eenvoudig bekijken. Dat is wel handig... maar nog niet erg bijzonder.

Als docent wil je natuurlijk niet elke keer alle mapjes moeten afstruinen om te kijken of er misschien iets is om te bekijken. Sommige studenten zijn gewoon traag of op vakantie... dus de helft van de tijd staat er nog niks. Dat moet anders. Gisteren heb ik daarvoor maar 's iets in elkaar geknutseld.

Studenten kunnen aangeven dat er iets is na te kijken. Bij de docent gaat er dan iets knipperen. Je weet als docent dat er iets is na te kijken. Als je vervolgens hebt bekeken en 't is in orde (of niet) dan kan je dat als docent aangeven. De student kan dan zien of de opdracht in orde was (of niet). De docent heeft de mogelijkheid om feedback te geven. Zowel als het niet deugt maar natuurlijk ook als het wel deugt. Dat is wel zo aardig...

Als met al kan zoiets je als docent aardig wat tijd besparen. Voor studenten is het weinig 'extra inspanning'. Daarnaast heb je meteen een aardige inkijk over de vorderingen.

Deze relatief eenvoudige functionaliteit is nu beschikbaar voor elke werkruimte. Nu nog iedereen zo ver zien te krijgen dat we dat ook 'echt' gaan gebruiken...

Periodieke verschijnselen

Om de 2 jaar waait er een wind door de lerarenopleiding die ons influistert dat het nu echt de hoogste tijd wordt om de informatievoorziening op een hoger plan te brengen. Nee, het wordt tijd om de zaak nu echt 'aan te pakken'. Tada!

Ik ben daar meestal niet erg van onder de indruk, maar je weet het maar nooit. Het zou toch zo maar kunnen dat achterhaalde en nietwerkende plannen ineens gaan werken...!?

Zal ik eerlijk zeggen wat ik er van denk? Dat gaat niet werken. Wilfred Rubens schreef al ergens:

"Zorg er voor dat de te gebruiken technologie stabiel, betrouwbaar en eenvoudig te gebruiken is. En dat onmiddellijk als de brede doelgroep er mee gaat werken.'Kinderziektes' zijn voor de meeste gebruikers dodelijk (de early adopters uitgezonderd). Want ook voor technologie geldt: je krijgt nooit een tweede kans om een eerste indruk te maken."

Zo is het maar net. Als je dan al iets wilt, zorg er dan op z'n minst voor dat het ook vlekkeloos werkt. Helaas lijkt het eerder meer problemen te geven dan dan het oplost. Ik geloof dat ook hier geldt: als men in het onderwijs iets gaat regelen dan gaat het pas echt fout.

Wat moet je er dan mee? Ik weet het ook niet. Wachten tot het over waait? Ik stond erbij en ik keek er naast? Of zou er nu na de zoveelste keer ooit iets veranderen? Ik denk 't niet. Vreemd genoeg: meestal hoor je er na een tijdje toch niets meer van.

O jee... daar zit ik in eens toch weer te zeuren... nou ja... meer kan ik er ook niet van maken. Waarom doe ik dat nu toch steeds....!?!@?

Trilemma

"Maar hoe om te gaan met het zogeheten trilemma, waar iedere hogeschool mee te maken heeft : hoe kunnen we meer studenten opleiden die steeds vaker bij aanvang nauwelijks voldoende kennisniveau hebben, hoe kunnen we daarbij meer studenten naar de eindstreep begeleiden en en passant het bachelorniveau versterken?"
bron

Internet en wiskundeonderwijs

Na dinsdagavond is mijn motivatie tot een dieptepunt gedaald. Ik kan me dat eigenlijk niet veroorloven want de cursus 'Internet en wiskundeonderwijs' moet ook nog af voor vrijdag. Ik weet niet of dat gaat lukken maar het schiet lekker op. Ik schreef er al eerder over op Ideeën genoeg...

De opdrachten voor de eerste bijeenkomst zijn klaar. We gaan eerst maar 's inventariseren wat studenten aan ICT-middelen gebruiken bij hun lessen, bij de studie en privé. Daarna kijken we naar de comptenties, ICT-bekwaamheden en vooral ook naar de vakdidactische competenties.

De opdracht van de eerste bijeenkomst wordt dan zoiets als:

Beschrijf aan de hand van het voorafgaande de dingen die je nog graag zou willen weten, leren of doen in het kader van 'ICT-gebruik in het wiskundeonderwijs'.

• Waar wil je nog graag aan werken?
• Welke vaardigheden mis je?
• Wat wil je doen?

Laat je in je plannen niet weerhouden door de vraag hoe dat dan moet, want dat moeten we dan maar uitvinden en proberen te ontdekken.

Dat is dan toch wel weer een hele andere insteek dan eerst.

Tijdens de tweede bijeenkomst gaan we dan praktisch aan de slag met DWO, RSS-feeds, de google-reader, de waarde van Internet en Delious. Je moet tenslotte wel weten wat er allemaal zo mogelijk is, zullen we maar zeggen.

Daarna gaan we twee bijeenkomsten presentaties doen naar aanleiding van artikelen over 'ICT en onderwijs'. We nemen daar ruim de tijd voor zodat iedereen ook voldoende gelegenheid heeft om verder te denken en te prutsen aan de eindopdracht.

Daarna doen we 'Het nieuwe leren en ICT' en 'WEB2.0 en digitale didactiek'.

De laatste twee bijeenkomsten staan dan helemaal in het teken van de eindpresentaties. Wat was het plan? Wat heb je gedaan? Hoe ging dat? Enz.

Ik bedenk me nu in eens dat dit ongeveer het idee was bij de ICT-cursus voor jaar 1. Geef studenten veel keuzemogelijkheden. Bijna alles mag... Van een aankomend professional mag je verwachten dat hij/zij dan die ruimte neemt en zinnige dingen gaat doen. Doen ze dat niet dan is er wel iets mis... zoiets...:-)

Kortom: de cursus is weer helemaal anders, ik vind het wel weer spannend en 't is toch maar weer heel innovatief allemaal...:-)))

Hopelijk doen de computers het vrijdag wel...:-(

Een goed begin...

Ik had me voorgenomen om op dit weblog alleen maar leuke, aardige en opbouwende dingen te roepen. Dat blijf ik doen maar ik moet toegeven dat ik wel 's zwakke momenten heb en grote neiging vertoon om weer te gaan zeuren over allerlei dingen die fout lopen.

Maar ik moet sterk zijn. Leuke, aardige en opbouwende dingen? Ik heb ze nog niet gevonden... We zijn nu goed en wel een paar weken bezig maar 't is echt een zooitje...

Maar ja dat is dan natuurlijk niet aardig, maar wel waar... Ik wou dat het weer vakantie was.

Ideeën genoeg...

Het gaat volgende week weer 'echt' beginnen. Ik was deze week al een beetje begonnen met 'Taal van de wiskunde 1' voor de voltijd en dat doe ik morgen ook. Volgende week begint dan de rest:

- Statistiek voor de minor exact (vakverdieping)
- Vakproject wiskunde & ICT
- Internet en wiskundeonderwijs

...en dat was het dan wel zo'n beetje...:-)

Voor statistiek ben ik bezig een reader te schrijven. Hoofdstuk 1 en 2 zijn af maar bestaan vooral uit tentamenopgaven als een soort herhaling van alles wat de studenten tot nu toe aan statistiek en kansrekening hebben gedaan. Hier en daar heb ik nog wel wat 'pareltjes' verstopt...:-) Na hoofdstuk 2 gaan we de definitief de diepte in...:-)

Het vakproject is vrijwel ongewijzigd, behalve dan dat ik een oude leerroute over de grafische rekenmachine van stal heb gehaald. Deeltijdstudenten kennen het apparaat meestal niet en 't is voor de studie toch wel van belang om met dat apparaat verstandig en handig om te gaan. Daarnaast komt er iets in over rekenen en rekenmachines in de onderbouw. Misschien moet ik mijn eigen afstudeerwerk van de tweedegraadsopleiding er maar 's bij gaan zoeken...:-)

Dat 'Internet en wiskundeonderwijs' ga ik dit jaar helemaal anders doen. Ik heb vorig jaar in de voltijd ernstig geëxperimenteerd met WEB2.0, maar erg veel heeft dat naar mijn gevoel toen niet opgebracht. In de deeltijd heb ik geprobeerd dat te combineren met die 'oude opdrachten' die ik altijd al deed. Dat ging op zich al veel beter, maar deeltijdstudenten hebben een hele andere leerstrategie. Meestal is daar 'veel laten zien' al voldoende. Iedereen pikt er wel iets uit wat hij/zij kan gebruiken.

Maar goed. Wat dan wel? Ik denk dat ik de studenten eerst 'mijn probleem' voorleg. Daarna probeer duidelijk te maken dat zij ook 'een probleem' hebben en ik denk dat ik ze maar 's ga vragen hoe ze denken dat op te gaan lossen. Wat hebben we daar voor nodig? Wat hebben we al? Wat willen eigenlijk? Hoe gaan we dat bereiken!?

Je hoort het al: het wordt een learning community. Daarbij zetten we wel wat digitale middelen in, maar niet te veel, want we zien elkaar vrijwel elke week. Dus praatjes, plaatjes en discussie!?

Zoiets moet het worden. Iedereen moet maar 's zijn/haar eigen plan trekken... Ik ben uitgepraat. Learning by doing... en ik kijk toe en roep: hupsaké hupsaké! Leren van de 21e eeuw...:-))

Als je niet weet waar je naar toe wilt kan je ook niet verdwalen...:-)

Irrationaliteit

"De mens is tot zonde geboren en zwelgt in irrationaliteit en mystiek. Wij worden pas van deze puberale acné verlost als de balsem van de wetenschap diep in onze poriën doordringt."
Piet Borst over Irrationaliteit

Draagvlakverwerving

"Veel ICT-projecten sterven vaak in schoonheid en/of worden weinig in de scholen gebruikt. Vaak wordt dan weer omgezien naar een andere applicatie, die beter is dan de voorafgaande, terwijl een ieder eigenlijk weet dat het niet aan de applicatie ligt maar doorgaans aan een gebrek aan resources en draagvlakverwerving."
bron

Discussie

"The thing I hate about an argument is that it always interrupts a discussion."
G. K. Chesterton

Stelregel ICT-implementaties

"Een bekende stelregel bij ICT-implementaties heet de 2-2-½ regel: Ten opzichte van de oorspronkelijke plannen duren ICT-projecten tweemaal zo lang, zijn ze tweemaal zo duur en leveren ze maar de helft op van wat oorspronkelijk beloofd was. Voor ICT-projecten in het onderwijs is dat niet anders."
ICT-projecten managen is moeilijk

Vertraagde voortgang

Ik heb op wiskundeleraar.nl voor het 'vakproject wiskunde en ICT' een ISO-bestand staan voor het branden van een CD. Dat bestand is 374 MB of zoiets... en met dat 'nieuwe' myfiles.hro.nl (webbased FTP-programma) krijg je dat natuurlijk nooit overgepompt. Maar mij krijg je niet gek. Op een sticky gezet en op de hogeschool even gekopieerd. Dat kan ook... ik vond dat 'oude FTP' wel iets handiger.

Daarnaast kon ik met 'netdrive' op mijn fileserver automatisch een backupje maken van de bestanden op de hogeschool. Alleen de bestanden na een bepaalde datum, klikkerdeklik... en alles wat ik op de hogeschool heb gemaakt of opgeslagen met 1 druk op de knop ook thuis op mijn eigen netwerk. Dat gaat met dat nieuwe FTP-gedoe ook niet meer. Jammer. Ik hoop dat de hogeschool goede backups maakt. Voor als het een keer mis gaat.

Maar nu ga ik eerst 's proberen of ik een CD kan branden met dat ISO-bestand. Als dat lukt dan is dat toch wel weer een soort van innovatief toch?