Feedback geven

Ik heb de afgelopen maanden op 3 verschillende manieren online-feedback gegeven bij cursussen. Daarnaast heb ik op kleine schaal geëxperimenteerd met de nieuwe afvinklijst. Daar is veel over te zeggen. Maar ik zal 't kort houden.:-)

Bij het het 'Vakproject wiskunde & ICT' doen de cursisten zo'n 22 opdrachten. Kleine en grotere opdrachten. Al die opdrachten worden nagekeken en soms voorzien van feedback. Vaak niet meer dan 'OK!', maar soms ook nog wat meer commentaar, aanvullingen en wat er zo in me op komt. Dit is zeker voor een startcursus heel geschikt. Studenten krijgen snel te weten of het goed is en ze zien hun lijstje langzaam maar zeker steeds groener worden.

Bij 'Internet en wiskundeonderwijs voltijd' heb ik min of meer op dezelfde manier de cursus verdeeld in 22 opdrachten waarbij de studenten per opdracht feedback krijgen. Nu zijn er een paar studenten die zo'n beetje het weekprogramma volgen, maar de meeste lopen toch wel een beetje achter de feiten aan. Dat laatste is niet wenselijk, dus daar moet ik nog iets op bedenken. Er zijn er ook die alles tegelijk inleveren. Dat is ook niks, want de bedoeling is natuurlijk dat je als docent de boel een beetje probeert te sturen. Dus idem dito moet ik daar ook nog iets op verzinnen. Maar handig is het wel...

Bij 'Internet en wiskundeonderwijs deeltijd' heb ik het oude 'porfoliosysteem' gebruikt. Er zijn weliswaar een aantal opdrachten maar studenten zijn vrij om aan te vinken als ze vinden dat ik er naar moet kijken. Bij het geven van feedback kan het dan gaan over 1 opdracht maar ook over een hele rij opdrachten. Meestal ga ik dan wel alle opdrachten stuk voor stuk af, maar 't geeft wel ruimte voor een meer abstractere vorm van feedback. Meer uitgezoomd zullen we maar zeggen.

Bij 'Wiskunde en leergebieden' heeft een handjevol studenten de opdrachten ingeleverd op de website zelf. Studenten kunnen dan gemakkelijk elkaars werk bekijken. Als ik dan feedback geef kan ook weer iedereen dat zien. In technische zin werkt dat prima. Dat is al een klein wonder, maar, volgens mij, is dat ook wel heel leuk. Studenten lezen toch ook graag wat iedereen zo bedenkt en roept. Dat moet echter niet te veel moeite kosten. Op deze manier gaat dat volgens mij net goed. De volgende keer zullen het toch wel een student of 40 tegelijk zijn. Ik benieuwd hoe dat dan gaat.

Ik ben er zelf in ieder geval erg mee in mijn nopjes. Ik kan steeds zelf bepalen hoe 't een en ander moeten worden ingeleverd en het feedback geven is zo leuk. Ik probeer dat ook altijd vrij snel te doen en volgens mij vindt iedereen dat allemaal erg prettig, ja ja en daarom zingen wij blij!

Project voorlopig geslaagd. Maak van je werk je hobby! 't Is zo leuk...:-)

Digitaal lesmateriaal van methoden

Ik heb vandaag voor 't eerst 'echt' meegedaan met de online#netwijsTwitter-discussie over 'methodische digitale lesmaterialen'. 't Was nog relatief vroeg op de dag voor mij dus echt diepgravend ben ik zelf nog niet. Maar het idee dat de waardepropositie van een uitgever is om leraren werk uit handen te nemen vind ik wel mooi. Dat is ook wel een soort van betaalmodel. Je betaalt anderen voor werkzaamheden die je anders zelf zou moeten doen.

Het probleem van die 'bevlogen mafketels' die allerlei dingen doen, zoals het op Internet plaatsen van lesmateriaal, ideeën en inspirierende gedachten omtrent de wiskunde of het onderwijs zonder dat daar financieel iets tegenover staat is heel bijzonder. Dat gebeurt! Er zijn (denk ik) heel veel docenten die best willen delen en uitwisselen... Zowel in materiaal als ervaringen, diepe gedachten, zorgen en anderszins. Een aantal daarvan doet dat ook. Delen met collega's op school, delen met de rest van Nederland en België. Dat is mooi toch?

Ik ben zelf altijd heel blij met al die wiskunde op het Internet. Ik schreef er al eerder over op mijn oude weblog. Ook in het kader van wikiwijs heb ik er nog 's iets over geroepen.

Zo gauw er ergens geld te verdienen valt trek je allerlei raar volk aan: uitgevers, trainers, ICT-deskundigen, girogoeroes, wikiwijzers, kennisnetten en ander ongevraagde en mogelijk onwelkome gasten.:-)

Maar erger is dat veel initiatieven juist het tegendeel bewerkstelligen dan misschien bedoeld was. De wet van Mooijman, zullen we maar zeggen. Als je iets doet dat niet werkt omdat docenten er geen trek in hebben dan zou dat natuurlijk kunnen wijzen op een verkeerde aanpak!

Dat laatste is dan wel jammer. Verspilde moeite, frustraties, depressies en nog meer onzin... Maar gelukkig heb ik daar verder geen boodschap aan. Ik ben gelukkig gewoon docent. Ik word goed betaald voor de dingen waarvoor ik ben aangenomen en de rest is hobby...:-)

Het onbenul

Dit is één van mijn favoriete uitspraken:

Sommige mensen worden met het klimmen der jaren voorkomender, vriendelijker niet uit mildheid, maar omdat ze zich de moeizame confrontatie met het onbenul willen besparen.
Gerrit Komrij"

Kennelijk hoor ik daar niet bij. Gelukkig zijn er ook andere manieren om de 'confrontaties' uit de weg te gaan.:-)

Korhoen, kemphaan en draaihals

Het aantal vogelsoorten in Nederland blijft naar verwachting afnemen. (...) 'Het zeldzame wordt zeldzamer, het algemene algemener', oordeelt de vereniging.
bron

In de schaduw van de boom

"Someone's sitting in the shade today because someone planted a tree a long time ago."
Warren Buffett

Open-minded

Be open-minded, but not so open-minded that your brains fall out.
Stephen A. Kallis, Jr.

Geen tijd?

Don't say you don't have enough time. You have exactly the same number of hours per day that were given to Pasteur, Michelangelo, Mother Teresa, Leonardo da Vinci, Thomas Jefferson, and Albert Einstein.
H. Jackson Brown, Jr.

Doppler effect

Doppler effect: The tendency of stupid ideas to seem smarter when they come at you rapidly.
bron

Kleine stappen, snel thuis

Een probleem bij de integratie van onderwijs en ICT dat er niet zoiets bestaat als kleine stapjes. Maar dat is nog niet overal doorgedrongen. Na anderhalf jaar uitvoering van het 'implementatieplan 2008' staan er voor alle vakken in Natschool leerroutes voor alle vakken.

Dat ziet er dan (bijvoorbeeld) zo uit:


Dat ziet er mooi uit, vind ik. Maar 't is niks. Het is (zeg maar) een standaard opzet van een leerroute zonder inhoud. Er is natuurlijk niet echt een cursushandleiding (die staan ergens waar niemand bij kan), er is geen literatuur, er zijn geen links en een forum zul je er ook niet vinden. Bovendien wordt dit vak helemaal niet gegeven in blok 2 maar in blok 3.

Maar waarschijnlijk is het bedoeling dat iemand dat dan gaat vullen. Dat is dan waarschijnlijk de volgende stap. Maar wie gaat dat dan doen? De docenten? Dat lijkt me sterk. De bruikbaarheid van Natschool wordt hierdoor niet direct verbeterd. In het huidige tempo zal het pas gaan werken in 2018 of zo... dus er is nog een lange weg te gaan. Maar dat krijg je er van. Kleine stappen, snel thuis? Ja, dat wel, maar zo kom je natuurlijk nooit ergens.

Hoe verhoog je de werkdruk?

In het kader van 'hoe verhoog je de werkdruk' verzamel ik hier zo 's wat dingen:

1. Stap over van een 40-minuten- naar een 50-minutenrooster en laat de rest ongewijzigd.
2. Snoep zoveel mogelijk dagdelen af van de uitvoering.
3. Maak de groepen zo groot mogelijk.
4. Voeg voltijd- en deeltijdgroepen samen.
5. Voeg verschillende jaargroepen samen.
6. ...

De vraag is dan natuurlijk 'wat kan je daar aan doen?'. Het antwoord is: probeer 's effciënter te werken.:-)

Hebben we dan niet eerder een managementprobleem?

"Hebben we op het gebied van ICT en onderwijs een managementprobleem in het onderwijs? Vaak hoor je collega's die ontevreden zijn over de inzet van ICT in het onderwijs. Als het gesprek gaat over de oorzaken wordt meestal gesproken over de bedrijfscultuur, de collega-docenten die niet willen, de krakkemikkige ICT, de gebrekkige ondersteuning..., maar vrijwel nooit over het management! Terwijl dat toch verantwoordelijk is voor alles wat goed en niet goed loopt in een organisatie. Hebben we dan niet eerder een managementprobleem?"
bron

Drijfzand

"Je kunt best bouwen op drijfzand, maar je moet wel eerst bodemonderzoek hebben gedaan en dan de juiste heipalen gebruiken."
bron

De stekker er uit

Mijn 'oude website' op wiswijzer.nl is zo langzamerhand meer een 'archeologische vondst' dan een 'actuele bron' van informatie. Ik moet die boel eigenlijk 's opruimen. Wat kan er weg? Wat is misschien nog aardig om te bewaren? Dat soort dingen...

Dat is nog een heel werkje, want ik gebruik het vooral als een soort dumpplaats van alles wat ik wil bewaren maar niet echt gebruik. Sommige dingen ga ik waarschijnlijk nooit meer gebruiken, maar helemaal zeker weet je dat maar nooit. Soms is het gewoon zelfs meer een bak met 'herinneringen'. Een plakboek...:-)

Wegens het 'mashen' zou het op andere plekken mis gaan als ik de zaak gewoon zou verwijderen. Plaatjes, stukken uitleg, oude leerroutes, verwijzingen, e.d. Gewoon 'uitzetten' is dus (vooralsnog) geen optie. Toch moet ik er wel een keer van af. Eigenlijk zou ik gewoon de stekker er uit moeten trekken. Gewoon niet kinderachtig doen! Dat zouden meer mensen moeten doen.:-)

Zoeken op Twitter

Je kunt er van denken wat je wilt maar 'Wisdom-of-the-Crowd-gewijs' is zoeken op Twitter naar bijvoorbeeld 'natschool' (of welk willekeurig onderwerp) wel interessant:

• Results for natschool OR n@tschool

Waar het aan ligt? Wie de veroorzaker is van deze tribulaties? Wat je daarvan moet vinden? Ik zou 't niet weten! Wie het weet mag het zeggen, maar men kan toch niet ontkennen dat er toch een bepaalde vorm van een probleem is. Zou ik denken.

Zoeken op 'wiskunde' is mogelijkerwijs nog erger:

• Zoeken op 'wiskunde'

Waar het aan ligt? Wie de veroorzaker is van deze tribulaties? Wat je daarvan moet vinden? Ik zou 't niet weten! Wie het weet mag het zeggen, maar men kan toch niet ontkennen dat er toch een bepaalde vorm van een probleem is. Zou ik denken.

Maar het kan ook leuk zijn:

• Zoeken op 'wiswijzer OR wiskundeleraar.nl OR wisfaq'

Dan kan je zo'n beetje je toko monitoren, zullen we maar zeggen. Dat is dan weer geinig.:-)

ICT-bekwaamheidseisen

Hoofduitgangspunt:

• De student creëert ict-rijke leeromgevingen voor leerlingen en cursisten.

Dat betekent:

• De student heeft kennis van (geavanceerde) ict-hulpmiddelen binnen de onderwijspraktijk.
• De student past adequaat ict-hulpmiddelen toe in de onderwijspraktijk.
• De student staat stil bij de invloed van ict-ontwikkelingen binnen de samenleving en reflecteert op de betekenis hiervan binnen de onderwijspraktijk.
• De student durft te experimenteren met ict-toepassingen in de onderwijs- en opleidingenpraktijk.

BRON: ICT-e-notitiejan2005

Onderwijs en ICT

Je hoort het steeds maar weer:

"Het begint allemaal met visie. Wat wil je precies? Waarom wil je dat? En dan pas organisatie en realisatie."
bron

Ik weet 't niet, maar lerarenopleidinggewijs kan je niet wachten tot er iemand een keer een visie ontwikkelt. De mensen die er over gaan hebben meestal niet veel met ICT. Ze zullen zich dus moeten laten leiden door hogeschoolbreed ICT-beleid en de adviezen van 'ICT-specialisten'.

Hogeschoolbreed is er geen sprake van een onderwijskundige visie op de inzet van ICT. Men stuurt op onderwijslogistiek en generieke ICT-middelen waarbij het vooral gaat om administratie en informatievoorziening. Dat laatste lukt maar half.

Zelfs de ICT-specialisten komen meestal niet veel verder dan het uitrollen van allerlei ICT-middelen waar maar weinig mensen echt van staan te juichen.

Het gevolg is dat er omtrent de integratie van ICT in het onderwijs voor docenten niet veel te verwachten is. Dan maar wachten tot er een keer een visie wordt ontwikkeld? Dat zoiets dan wordt gerealiseerd? Volgens mij ben ik dan al met pensioen, dus ik denk niet dat het verstandig is daarop te gaan wachten.

Daarnaast is het moeilijk te voorspellen wat de inzet van ICT kan opleveren. Als daar nu heel erg duidelijk ideeën over zouden zijn, maar dat is niet het geval. Je weet meestal niet van te voren wat wel en niet werkt. Meestal blijkt dat pas in de praktijk. Dat vereist experimenteren en uitproberen. Toets alles en behoudt het goede, zullen we maar zeggen. Je kunt dus niet wachten met realiseren totdat je weet wat je precies wilt. Het is echt een kwestie van 'learning by doing'.

Daar bovenop zit er nog een probleempje voor wat betreft de inzet van ICT bij al die verschillende soorten onderwijs. Er bestaan nauwelijks generieke oplossingen voor alle soorten van onderwijs. Ik zet bij de verschillende vakken die ik geef ICT al op verschillende manieren in. Van 'veel' tot 'nauwelijks' en soms zelf heel specifiek voor dat vak. Dat wil niet zeggen dat zoiets voor andere docenten of voor andere vakken dan ook zou werken. Het heeft natuurlijk heel veel te maken met mijn 'eigen doceerstijl'. ICT moet niet alleen aansluiten bij de 'leerstijlen van studenten' maar ook bij de 'doceerstijl' van de docent.

Je begrijpt 't al... Er bestaan geen generieke oplossingen, alles is altijd anders...

Hoe zou dat komen?

"Nederlanders schreeuwen het alleen niet van de daken als ze vinden dat ze briljant zijn of als ze iets nieuws bedacht hebben om in het onderwijs in te zetten. Amerikanen doen dat wel. De kleinste overwinningen worden gedeeld met de rest van de wereld."
bron

Zen en de kunst van het ouderworden

Als je ouder wordt dan heb je natuurlijk al van alles meegemaakt, fouten gemaakt, domme dingen gedaan en nog zo wat. De kunst is dan om vooral niet je eigen perceptie van de werkelijkheid te verwarren met de werkelijkheid. Het is wel begrijpelijk, maar 't klopt niet. Je kunt wel denken dat je 't bij het juiste eind hebt, maar waarom zou dat zo zijn? Het idee dat je wijzer wordt als je ouder wordt is natuurlijk onzin. Je wordt misschien juist wel minder flexibel, minder fantasierijk, misschien word je wel steeds dommer, maar misschien ook wel niet.:-)

Ik heb vandaag m'n lesje weer geleerd. Als S. zegt dat Maple haar niks zegt dan kan ik natuurlijk wel denken dat ze 't mis heeft, maar erg waarschijnlijk is dat niet. Sterker nog: je kunt er gif opnemen dat ik 't bij 't verkeerde eind had. Mijn idee 'dat hebben ze gedaan' wil er gewoon niet 1-2-3 uit. Dat is ouderdom, ouder-dom,... snap je:-))

Nee... misschien is dat wel de grote uitdaging. Probeer een beetje flexibel te blijven in de bovenkamer. Probeer je (net als voorheen!) eerst goed te informeren voordat je zo maar iets roept. Denk vooral niet dat je andere mensen begrijpt. Alle mensen zijn bijzonder en uniek. Wat mensen beweegt of hun ware aard laat zich niet eenvoudig inschatten aan de buitenkant. Hou de geest een beetje open en fris!

Twitter, TweetDeck en zo...

Eigenlijk wilde ik helemaal niet Twitteren. Het kwam me toch volstrekt nutteloos voor om te weten wat 'iedereen' zo doet en waar ze uithangen en zo... Maar ja, in het kader van mijn 'deskundigheidsbevordering' moet ik natuurlijk wel een beetje bijblijven. Ik was er dus ooit mee begonnen, toen weer gestopt, weer begonnen en toen weer gestopt.

Maar een tijd geleden toch weer begonnen en 't wordt steeds leuker. Ik volg zo'n 62 mensen en wordt door 73 mensen 'achtervolgt'. Meestal zijn dat dezelfde mensen, maar er zitten ook een paar algemene dingen in die ik volg. Nou ja, je begrijpt wel...

Na een tijdje heb je (vind ik dan) toch wel een aantal hele bijzonder mensen in je timeline (heet dat zo?). Sommige zijn bijzonder grappig, sommige hebben diepe gedachten, goede ideeën, sturen leuke links, schrijven interessante stukjes in hun weblog of maken muziek... Kortom: leuk, leuk en leuk!

Inmiddels ben ik een beetje aan het experimenteren met Twitter voor wiskundeleraar.nl en wisfaq.nl. Als je meerdere accounts hebt dan is TweetDeck wel handig. Je moet dan nog wel een beetje uitkijken waar je wat twittert, maar op zich is dat wel grappig.

• Twitter wiskundeleraar.nl
• WisFaq twittert...

Dat kan toch allemaal maar!

Naast 'All friends', 'Mentions' en 'Direct Messages' heb ik een kolom in TweetDeck met een zoekopdracht. Daar zoekt ie dan de hele dag Twitter af op bepaalde zoektermen. Het ding zoekt dan naar vermelding van 'wisfaq', 'wiswijzer', 'wikiwijs',...

Als je nu iets meer wilt weten over bijvoorbeeld 'n@tschool' of 'natschool' dan kan je dat er bij zetten. Je kunt dan zien wat er zoal over getwitterd wordt en dat werkt zeer verhelderend. Je moet het maar 's proberen. Na een paar dagen krijg je dan wel een beetje een idee hoe daar zo over gedacht wordt...

Wisdow of the Crowd, zullen we maar zeggen. Of telt dat niet? Ik dacht dat nu juist web2.0 was. Iedereen roept 's wat en dan weet je hoe 't zit! Lijkt me nogal handig.

Maar wat erg fijn is dat je zo'n zoekopdracht ook weer uit kan zetten. Hetzelfde geldt voor de mensen die je volgt. Mensen die (bij nader inzien) toch niet zo veel interessants te melden hebben of mensen die met dingen bezig zijn die ik niet begrijp of zelfs mensen die met dingen bezig zijn die ze zelf niet begrijpen. Kortom: bevalt het je niet? Zet ze gewoon UIT!

Hoe anders is dat in het normale leven! Ik vind dat wel fijn...:-)

Stupidity

"You can never underestimate the stupidity of the general public."
Scott Adams

Het kwam er niet van

"In de lange tijd dat Gremmé aan de school verbonden was heeft hij meermalen met de gedachte gespeeld weg te gaan, een nieuwe uitdaging aan te pakken, maar het kwam er niet van."
bron

Proberen efficiënter te werken

Eén manier om te proberen de werkdruk te verminderen is, zo lees ik in de notulen van de laatste vakgroepvergadering, efficiënter te werken. Ik zit daar nu al een tijdje over na te denken. Dit heb ik toch vaker gehoord!

Op mijn 'oude schooltje' ben ik een keer naar de directie gestapt met de 'mededeling' dat de tweede correctie op zulke korte termijnen in combinatie met les (en de rest) toch wel een behoorlijke belasting was. Als advies kreeg ik toen om dat dan maar in de les te doen. Zet de leerlingen aan het werk en ga iets nuttigs doen... zoiets:-)

Ook heb ik tijdens een docentenbijeenkomst wel 's iemand van de directie horen roepen dat als docenten vinden dat ze 't te druk hebben dat dan misschien een cursus timemanagement op z'n plaats is. Het ligt dus niet aan het taakbeleid, je bent gewoon een sukkel die niet weet hoe je de kantjes er af moet lopen.

Gelukkig zijn er altijd dingen die nooit veranderen. Problemen met de werkdruk? Vind je de tijd die je krijgt voor je lessen te weinig? Vind je dat het management de verkeerde keuzes maakt? Dat ze proberen vooral zoveel mogelijk de docenten zo min mogelijk ruimte geven? Ja? Je bent een sukkel! Probeer gewoon 's efficienter te werken!

Lijkt me een goed plan. Vandaar dat ik zoveel mogelijk onzinnige werkzaamheden, zinloze bijeenkomsten en andere ongemakken probeer te vermijden. Meestal vind men dat niet leuk, maar 't is onvermijdelijk en het gevolg van de keuzes die men (niet) maakt.

Een andere mogelijkheid is natuurlijk gewoon niet te veel tijd besteden aan de voorbereiding van je lessen, de inrichting van je onderwijs en het nakijkwerk maar een beetje te laten versloffen. Document ingeleverd? Dan zal het wel goed zijn toch? Vooral niet gaan lezen! En vooral niet afkeuren, want dan moet je 't later nog een keer gaan nakijken! Ik weet niet...

Onderzoek lerarenopleiding en ICT

Op Onderzoek laat zien wat echt werkt staat wel iets aardigs in het kader van 'ICT en onderwijs':

Onderzoek lerarenopleidingen en ICT
Vier opleidingen zijn onderzocht om een beeld te krijgen van hoe ze met ICT omgaan. Rapporten zijn te vinden op internet, vertelde Wijngaards. Jammer genoeg beschik ik niet over de links; als iemand ze wel heeft, laat het me weten. De praktijk van ICT-gebruik bij deze lerarenopleidingen leidde tot de volgende aanbevelingen:

• Het vertalen van visie naar een realistisch beleidsplan gebeurt bijna nergens.
• ICT-beheer moet in professionele handen zijn.
• Zorg voor breed gedragen innovaties in maakbare stappen
• Let op een voortdurende herijking van prioriteiten.
• Zorg dat grote middengroep van docenten geen keus heeft
• Bij aaname van nieuwe docenten moeten ICT-vaardigheden belangrijk zijn.
• Gebruik de kennisbasis ICT-competenties van ADEF.
• Zorg voor een didactische helpdesk.
• Stuur zelf dingen aan.
• Samengaan van onderzoek en onderwijs.

Dat klinkt goed, maar ik zie er voor wat betreft de lerarenopleiding niet veel van terug. Zeg maar gewoon helemaal niets... dus vandaar misschien!?

De dialoog over onderwijskwaliteit

"Te veel nadruk op smalle kwaliteit van onderwijs leidt tot uitholling van de professionaliteit van leraren."
bron

Het wordt steeds gekker

"Werknemers moet je niet belonen met geld, je kan er beter voor zorgen dat de werknemer iets doet omdat hij dat zelf wilt."
bron

Het onbegrepen leren

Vanmorgen zag ik ergens de kreet 'niet-gestuurd leren' voorbij komen. Is dat iets nieuws? Na het 'nieuwe', 'onbedoelde', 'onzichtbare' en 'andere' leren hebben we dan nu ook het 'niet-gestuurd leren'. Voor elke scheet een nieuwe kreet...:-)

Ik probeer me dat dan altijd concreet voor te stellen. Je zet een aantal jongens en meisjes in een ruimte en roept 'ik zeg niks!' en 'succes!' en dan maar kijken wat er gebeurt?

Dat zal wel niet het idee zijn. Er is veel verwarring omtrent 'leren'. Meestal bedoelt men 'onderwijzen', want 'leren' dat doet iedereen altijd en overal. Of je nu een spelletje speelt, doelloos uit het raam zit te staren of gewoon een liedje zingt... Leren doe je altijd. Slap uit je nek kletsen, een stukkie schrijven, twitteren, gronzelen of als je zit te malen. Allemaal leren, leren en nog meer leren...

Het is zonneklaar dat kinderen zomaar van alles leren zonder dat iemand daar iets voor moet doen. Zoiets als 'natuurlijk leren' is een onzinnig begrip want leren is altijd natuurlijk, het zit ingebakken in de menselijk natuur. Onderwijskundigen e.d. hebben bedacht dat het toch wel geweldig zou zijn als kinderen op school op een natuurlijk manier alles leren. Maar dat gebeurt altijd al.

Het probleem is echter dat we graag willen dat kinderen dingen leren die wij belangrijk vinden (lezen, rekenen en nadenken). Dat willen we dan graag regelen. Ik noem dat altijd maar even 'onderwijs'. Maar hoe zorg je er nu voor dat kinderen op een natuurlijke manier en intrinsiek gemotiveerd dingen gaan leren die ze helemaal niet willen leren? Dingen die eigenlijk helemaal niet interessant zijn. Niet relevant, niet gewenst, onzinnig en doelloos?

Vroeger riepen we dan gewoon 'dat is belangrijk voor later'. 'Wacht maar, als je groot bent dan zul je ons dankbaar zijn. Geloof me maar!' Maar daar kan je tegenwoordig waarschijnlijk niet meer mee aan komen.

Maar helemaal vreemd is die gedachte niet. Hoe kunnen kinderen weten wat belangrijk is om te weten als je niet weet wat er is te weten? Hoe kun je als docent willen sturen zonder te sturen? Dat gaat dus niet.

In het algemeen kunnen mensen altijd veel meer dan ze zelf weten. Mensen kunnen veel meer dan ze zelf willen. De belangrijkste opdracht van het onderwijs is om leerlingen over dat soort drempels heen te helpen, het maximale uit leerlingen te halen en zelfs onwilligen te verleiden tot mooie prestaties.

Volgens mij moet je daar als docent alles aan doen wat binnen je mogelijkheden ligt. Dat is wat docenten doen! Het idee dat als je nu maar 'niks doet' dat het 'vanzelf goed komt' is natuurlijk onzin. Het gaat er nu juist om dat onderwijs zo in te richten dat er goede resultaten worden behaald en iedereen toch blij is...:-)

En toen werd het stil...

"En toen werd het stil... want ondanks alle inspirerende verhalen over ontwrichtend innoveren, creatief ondernemen en instituutvrij leren, blijft het in de praktijk van het onderwijs angstvallig rustig."
bron

Je kunt beter je mond houden

Soms vraag je je wel 's af waar iedereen mee bezig is. Zo schijnen wij regelmatig te moeten vergaderen. Ik weet niet waarom. Om elkaar weer 's te zien? Dan kan je beter iets leuks gaan doen. Vergaderingen kan ook, maar dan moet dat wel zin hebben. Daar zijn natuurlijk wel wat handige tips en nuttige suggesties voor te bedenken!

Maar daar gaat het natuurlijk helemaal niet om. Ik ben gewoon dom geweest. Ik heb steeds gedacht dat communiceren belangrijk was. Je collega's en je leidinggevende op de hoogte houden van de dingen die je doet, waar je je zorgen om maakt en dat soort grappen. Je mening over zaken en omstandigheden die misschien niet zo goed gaan ventileren. Dingen delen en beschikbaar stellen.

Maar dat is natuurlijk onzin. Je moet gewoon zoveel mogelijk zwijgen en de dingen voor jezelf houden. Voldoe gewoon aan de gestelde randvoorwaarden en zorg dat je de toegedeelde taken zo'n beetje acceptabel uitvoert en je verder maar niet al te veel aantrekken van de rest. Gewoon een 'low profile' aanmeten. Vooral niet reageren! Zwijg waar je kan zwijgen. Stribbel gewoon lekker mee zoals de rest.

Stom dat ik daar niet eerder aan gedacht heb. Dat ga ik maar 's doen.:-)

Opmerkingen, meningen en observaties

Vooruit maar. Ik was eigenlijk van plan om voorlopig verder het zwijgen toe te doen, maar een aantal opmerkingen, meningen en observaties wil ik jullie niet onthouden:

• Je eerst verdiepen in een onderwerp voordat je er een mening over uitspreekt is ook een vorm van bescheidenheid.
• Sommige mensen lezen slecht. Sommige mensen lezen niet. Sommige mensen lezen tussen de regels door dingen die er niet staan.
• Veel mensen verwarren hun kijk op de wereld met de werkelijkheid.
• Mensen die niks te vertellen hebben kunnen misschien ook maar beter zwijgen.
• De wereld is werkelijk vergeven van proleten, leeghoofden en idioten.

Gaat lekker he?:-)

Ja, nee, dat is helder

"Wiskundigen worden gezien als personen die niet helemaal meekrijgen wat er in de maatschappij gebeurt. Gelukkig is dit beeld aan het veranderen, want het aantal studenten stijgt weer."
bron

Het nieuwe werken (4)

In blok 1 heb ik zo'n 246 uur gewerkt. Dat is 34 uur boven de begroting van de geplande 212 uur. In het kader van het nieuwe werken is de verdeling over de verschillende dagen wellicht nog interessant:


Het surplus aan gewerkte uren haal ik naar verwachting in blok 2 wel weer in.

Dat zo'n taaktoedeling nergens op slaat blijkt wel uit de toekenning van 1 dagdeel voor een open dag en een open avond. Zo'n open dag alleen al duurt 4 uur. Werken op zaterdag!? Dat is overwerk! Plus de 3,5 uur voor de openavond!? Vreemd.

Maar vooruit dan maar. Ik schrijf tijd dus ergens moet er dan iets af... Het nieuwe werken!? Mijn idee...:-)

Digibord?

"Maar liever een goede docent met een krijtbord dan een slechte docent met een digibord."
Steven de Jong

Leraren en vakantie

De eerste maloot die gaat zeuren over 'vakanties van leraren' en daarbij duidelijk laat merken er niets van af te weten moet met onmiddelijke ingang de toegang tot Nederland worden ontzegd.

Leraren werken, bij een volledige aanstelling, gewoon 1659 uur per jaar, maar dat doen ze in minder weken dan normale werknemers. Ze doen dat namelijk in de tijd dat er leerlingen zijn. Dat laatste is niet zo'n gek idee, want onderwijs gaat namelijk vooral over leerlingen. Tenminste dat zou wel zo moeten zijn!

Leraren werken in een normale werkweek dus meer dan 40 uur. 's Avonds en soms zelfs in het weekend. Dat geeft allemaal niks maar dat gaat allemaal wel ten koste van de eigen gezondheid, het geestelijk welbevinden, je gezin, je vrienden (als die nog hebt), je familie en nog zo wat... Eigenlijk zouden leraren daar voor gecompenseerd moeten worden, want dat heet, normaal gesproken, overwerk.

Die vakantie is dus geen vakantie maar opgespaard overwerk! Eerst een week bijkomen, gauw met de sleurhut naar Frankrijk, op je luie reet in het zonnetje zitten, boeken lezen, lekker uit eten, een glaasje drinken of twee en nog zo wat. Dan wel weer bijtijds weer terug om vast wat dingen voor school te doen.

Kortom: hou 's op met het zeuren over leraren en vakantie. Ga wat nuttigs doen met je leven en praat niet over dingen waar je geen verstand van hebt.

Geintje

There is no pleasure in having nothing to do; the fun is in having lots to do and not doing it.
Mary Wilson Little

Tijdens de toetsen zat ik een beetje te spelen met mijn grafische rekenmachine. Je moet toch wat doen als je eigenlijk niks mag doen... maar zo ontdek je nog wel 's wat:



Dat levert dan meteen een aardige opdracht op.

"Zoals je ziet mist deze langpootmug nog een paar poten. Geef de mug nog een paar poten!"

Ik bedoel maar, dat is toch wel een hele bijzondere parameterkromme...:-)

Het nieuwe werken (3)

Dat 'nieuwe werken' is echt geweldig. Ik heb deze week al meer dan 12 uur gewerkt. Morgen nog even toetsen doen en zo... en dan zit het er al weer op. Mooi!

De reader Analyse+ deel 1 met uitwerkingen is klaar, ik heb opdrachten nagekeken en nog zo wat... Al met al ben ik niet ontevreden.

Blok 1 werd toch wel een beetje overheerst door 'ICT en onderwijs' zullen we maar zeggen. Vakken als 'vakproject en wiskundeonderwijs' en 'internet en wiskundeonderwijs' hebben een hoog ICT-gehalte. Veel opdrachten en die moeten ook allemaal worden nagekeken en van passende en vooral prompte feedback worden voorzien.

Vakproject wiskunde & ICT
Je hebt nu 519 opdrachten nagekeken. Er zijn in totaal 42 deelnemers.

Internet en wiskundeonderwijs voltijd
Je hebt nu 331 opdrachten nagekeken. Er zijn in totaal 26 deelnemers.

Ik schrijf tijd en wat denk je? Waarschijnlijk heb ik dit blok ongeveer 24 uur te veel gewerkt. Dat is niet gek. Dus kennelijk werkt dat wel! ICT werkt!:-)

Dat is wel het mooie van 'het nieuwe werken'. Het gaat er niet om wat je zegt maar om wat je doet. Ik geloof dat ik toch wel meer van de praktische uitvoering ben dan van het uitjenekkletsen, meer een soort doedenker dan een een prater... Lekker een muziekje aan, geen mensen die aan je hoofd zeuren, biertje erbij... wat wil je nog meer?

Daar houd ik 't maar bij... lang leven het nieuwe werken!:-)

Leren van ervaringen

"Want een reden waarom veel technologische implementaties in het onderwijs zo moeizaam verlopen, is wellicht dat we niet leren van ervaringen, maar dat we deze proberen te kopiëren."
bron

't Is weer herfst

Ik word al twee dagen achter elkaar (zaterdag en zondag) wakker met het gevoel dat het maandag is en dat ik naar kantoor moet. Zo van 'o nee dan gaan we weer'. Dat is om veel redenen vreemd. Ik werk normaal gesproken niet op maandag, dus zelfs als het maandag zou zijn zou dat niet het daar-gaan-we-weer-gevoel moeten oproepen. Bovendien word ik vrijwel nooit wakker met dat gevoel als ik wel moet werken, dus ergens klopt er iets niet.

Misschien is het wel de herfst. Als ik zo af en toe de teksten op mijn weblog zie rond deze tijd in voorgaande jaren dan lijkt dit moet-dat-nu-wel-allemaal-gevoel toch wel een periodiek verschijnsel te zijn. Fantaseren over stoppen met dat onderwijs en leuke dingen gaan doen of dan in ieder geval een jaar er tussenuit te gaan (sabbatical!) of gewoon maar meteen een andere werkgever zoeken of gewoon iets heel anders gaan doen... Dat soort dingen.:-)

Niet dat ik nu zo'n vervelende baan heb, maar moet ik op deze manier nog 15 jaar doorgaan? Dat lijkt me toch niet! Maar waarom eigenlijk niet? Wat staat me daar nu toch zo aan tegen?

In deze tijd van bezuiningen op van alles en nog wat moet je nog uitkijken dat je niet overtallig wordt, zullen we maar zeggen. Als docent wiskunde hoef ik me daar (denk ik) niet zo heel veel zorgen over te maken. Een wiskundeleraar is nooit weg, maar je weet het maar nooit. Gewoon lekker blijven zitten waar je zit (en verroer je niet) is dan nog niet zo'n gek idee, misschien...

Misschien waait het wel weer over (dat doet het meestal). Na regen komt zonneschijn en je moet misschien ook maar een beetje meebewegen met het ritme van de natuur. Na de herfst wordt het wel weer winter en dan wordt het waarschijnlijk ook wel weer voorjaar. Misschien ook wel niet. We zullen het wel zien.:-)

Aan de andere kant: je weet het maar nooit. Als ik nu ergens een geweldige baan tegen kom? Een nieuwe uitdaging? Iets heel anders? Iets nog leuker? Een gat in de markt? Een briljante uitvinging? Je weet het maar nooit.

Goed fout

"This isn't right. This isn't even wrong."
Wolfgang Pauli

Wijsheid komt met de jaren

"The older I grow, the more I distrust the familiar doctrine that age brings wisdom."
Henry L. Mencken

Dat is logisch

Ik denk dat alleen in de wiskunde alles logisch is. Het zijn (als het ware) de spelregels van de wiskunde. Daarbuiten (in de werkelijke wereld zullen we maar zeggen) is niet alles altijd even logisch. Soms lees je wel 's wat over 'hoe de dingen in elkaar steken' dat zo logisch klinkt dat het bijna niet kan kloppen!

Het omgekeerde is overigens niet waar! Maar 't komt natuurlijk allemaal door de implicatie. De uitspraak A->B is alleen niet waar als A waar is en B niet waar. Uitgaande van onzin (A) leidt de implicatie (A->B) ongeacht of uitkomst (B) nu waar is of niet waar tot ware uitspraken.

Je kunt dan wel allerlei dingen verzinnen die onzin zijn en daar dan een paar mooie conclusies aan verbinden maar dat gaat niet werken. Sociaal constructivisme is daar wel een mooi voorbeeld van.

Eerst de jam, dan pas het etiket

"Het overige is secundair; niet meer dan het etiket en het deksel op de jampot. Al het OCW-symboolbeleid van de afgelopen jaren; de 'gratis schoolboeken', de 'maatschappelijke stage', het 'competentiegericht leren', gehannes over de 'acceptatieplicht', de 'functiewaardering'; het gaat allemaal voorbij aan de echt urgente problemen. Eerst de jam, dan pas het etiket."
bron

Lijstje voor Marcel

"Je kunt je inderdaad wentelen in een warm bad van je eigen gelijk als je opereert op een eiland of in een ivoren toren."
bron

Een aantal items voor het lijstje van innovaties die (laat ik me voorzichtig uitdrukken) niet 'echt' bestand (b)leken te zijn (zullen zijn of geweest zijn) tegen de tands des tijds¹⁾.

- Vakwijzer, Davindi, e.d.
- De digitale universiteit
- N@tschool
- Surfspace, surfgroepen e.d.
- Community wiskunde op kennisnet
- Wikiwijs

Oftewel: dingen waar ik niks aan heb. Ik zal 't lijstje nog aanvullen als me nog meer te binnen schiet... Zie ook ICT-bewustzijn.

¹⁾slijtage door ouderdom

Droom maar lekker verder

Je zou toch denken dat zoiets wel iets voor mij is:

"Heb je ideeën over hoe leermateriaal op internet vindbaar zou moeten zijn voor jouw vak of school? Heb je ideeën hoe Wikiwijs de wensen van jou en je collega-docenten nog meer kan waarmaken? Wil je actief meedenken bij de ontwikkelingen van Wikiwijs?"
bron

't Zou zo maar kunnen. Maar wat schuift dat?

- Je kunt invloed uitoefenen op de werking van Wikiwijs;
- Uiteraard worden de reiskosten vergoed.

Droom maar lekker verder...:-)

Het nieuwe werken (2)

De week van 8-14 november 2010 staat in het teken van het nieuwe werken. Heel toevallig gebeurt er van alles in die week. Vakgroepvergadering 1.0, studiedag, toetsweek en nog iets over het strategisch plan. Als ik zou willen zou ik wel vier keer naar Rotterdam kunnen gaan. Maar dat ga ik niet doen. Er moet nog van alles gebeuren. De toetsen nakijken bijvoorbeeld, de cursussen van blok 2 voorbereiden, ontwikkeltaken en nog zo wat... dus dat komt dan wel goed uit, dat nieuwe werken!:-)

Opbrengstgericht werken (2)

Ik heb laatst opgezocht wat je nu onder 'opbrengstgericht werken' moet verstaan:

Het bewust, systematisch en cyclisch werken aan het streven naar maximale opbrengsten. Bij opbrengsten gaat het dan om:

• cognitieve resultaten van leerlingen;
• sociaal-emotionele resultaten;
• tevredenheid van leerlingen, ouders en vervolgonderwijs.

Bron: Opbrengstgericht werken door scholen voor primair en voortgezet onderwijs
In opdracht van onderwijsraad © juni 2008 - Oberon

Voor wiskundeonderwijs zou ik dan denken aan verbeterde opbrengsten voor:

- redeneren
- notaties kunnen lezen en schrijven
- gevoel voor abstractie
- een bepaalde werk- en studiehouding

Dat zou toch een geweldig resultaat zijn! Maar leidt dat tot betere prestaties op het landelijk eindexamen? Niet altijd! Misschien is er iets mis met die examens? Zijn die examens mogelijk zodanig versmurfd dat een weldenkende en intelligente leerling er minder mee kan? Dat is ook niet helemaal ondenkbaar.

Wat is dan 'opbrengst'? Ik zou toch hopen op het redeneren e.d. en niet de uitslag van een examen. Is opbrengstgericht werken nu werken aan 'hogere vaardigheden' of 'het cijfer voor het eindexamen'? Maar de vraag is dan hoe weet/meet je die 'hogere vormen' dan?

Opbrengstgericht werken

Ik weet niet veel van 'opbrengstgericht werken' maar als ik dit zie krijg ik toch een beetje de kriebels:

'Bij de professionalisering van leraren en schoolleiders is er specifieke aandacht voor opbrengstgericht werken, met name in het primair onderwijs. Om de resultaten van taal en rekenen verder te verbeteren, is het belangrijk om de ontwikkeling van leerlingen te volgen op leerling-, groeps- en schoolniveau.'
bron

Mijn eerste gedacht is dan natuurlijk de vraag of er misschien ook scholen zijn die niet aan opbrengstgericht werken doen. Zo van 'we doen maar wat en de resultaten zal ons verder een zorg zijn'. Dat zal toch wel niet, dus kennelijk is hier iets anders aan de hand.

Ergens is er in het onderwijs iets mis gegaan, denk ik. Maar hoe leg je dat uit? Misschien kan ik dat het beste doen aan de hand van het idee dat lerarenopleidingen afsluitend, digitaal en landelijk moeten gaan toetsen.

Grof gezegd komt het er op neer dat het niet goed gaat met het onderwijs. Dat ligt voornamelijk aan de leraren en in 't bijzonder aan de lerarenopleidingen. Dit heeft geleid tot het idee dat er landelijke eindtoetsen moeten komen om de kwaliteit van de vakkennis te kunnen waarborgen.

Je zou denken dat de lerarenopleidingen zelf toch wel in staat zijn om vakinhoudelijk eisen te stellen. Of toch niet?

Er is echter wel een groot verschil tussen 'woord' en 'daad'. Wie gaan die afsluitende toetsen dan maken? De lerarenopleidingen zelf! Wie stelt de 'eisen' vast? De lerarenopleidingen zelf. Jaja! Ze zijn bij elkaar gekropen, hebben een kennisbasis wiskunde vastgesteld op grond van wat we toch al deden en daar gaan we nu gezellig passende toetsen bij maken. Die toeten zullen dus geen probleem zijn, want ze zullen niet afwijken van de gangbare praktijk van nu. Wat gaat dat dan uiteindelijk opbrengen?

Antwoord: helemaal niets! Lekker zinloos allemaal. En de praktische uitvoering moet ik dan ook nog zien. 't Is weer de zoveelste geldverspilling.

Maar het oogt (op papier) wel goed. We zijn echt goed bezig. Wij werken opbrengstgericht en de opbrengst is dan dat de uitslag van de toets dik in orde is?:-(