The key to success in school math is to learn to think inside-the-box. In contrast, a key feature of mathematical thinking is thinking outside-the-box – a valuable ability in today’s world.In de #MOOC doe je oefeningen en opdrachten. Sommige opdrachten tellen mee voor de beoordeling. In principe is er geen docent die de oefeningen nakijkt of zelfs maar de antwoorden geeft. Het idee is dat de studenten onderling de antwoorden bespreken en zo gaandeweg de stof onder de knie krijgt. So far so good.
Keith Devlin karakteriseert 'schoolwiskunde' als het houden aan de juiste procedures, het volgen van stappenplannen, op het juiste moment de juiste rekenregels hanteren en zoveel mogelijk de gevraagde oplossingen geven. Precies zoals dat van je verwacht wordt. Daar is niets mis mee en maakt (ook) deel uit van elke wiskundige activiteit. Gewoon netjes werken en geen rare dingen doen. Maar als je echt iets met wiskunde wilt dan zul je moeten leren zelf dingen te bedenken, uit te zoeken, te doorgronden...
Het is me al 's eerder opgevallen dat in e-learning communities of studiegroepen er meestal weinig ruimte is voor reflecties over de de manier waarop zoiets gaat. Men wisselt natuurlijk ideeën uit, wijst elkaar op onvolkomendheden, draagt bij aan de inhoud enz. maar over het proces zelf is men meestal minder expliciet.
Soms is dat wel nodig. Als je 'samen' dingen wilt bespreken of zelfs 'samen' wilt leren dan moet dat wel binnen de juiste sfeer plaatsvinden. Er moet voldoende ruimte zijn om te doen wat nodig is.
Als je nu iets wilt met 'wiskundig denken' dan zou je toch juist open moeten staan voor allerlei onzekerheden. De voorrangsregels voor logische operatoren is in wiskundige zin niet eenduidig vastgelegd. Boeken doen dat wel om het schrijfwerk te beperken. Ook bij programeertalen kom ze wel tegen, maar ook daar is geen uniformiteit. Verwijzen naar Wikipedia om daarmee de 'regels' vast te leggen is geen wiskunde. Hoe belezen kan je zijn?:-)
Je kunt op fora van alles tegen komen: Roeptoeters, vagebonden, TA's, prietpraters, puntneuzen en mensen die niet participeren en alles wat daar tussen zit. Is dat erg? Nee, zo werkt dat nu eenmaal. De vraag is alleen of ik daar dan deel van uit wil maken...:-)
Voor mij persoonlijk heb ik, denk ik, geen behoefte aan een studiegroepje. Evidente onzin wordt maar gewoon gelaten voor wat het is. Kennelijk heeft niemand de moed om 'eerlijk' te zijn. Als daarnaast relevante vragen die worden opgeworpen worden zo snel mogelijk onder de tafel moeten worden geveegd dan haak ik af. Ik vind het best, maar dan ga ik toch liever zelf op zoek naar mijn eigen haakjes:-)
Maar dat laatste is natuurlijk ook iets wat hoort bij 'wiskundig denken'. Dat je niet laat foppen door de verpakking, maar kijkt naar de inhoud. Het onbenul is ook altijd zo zeker van zichzelf...:-)
Nou we zien wel. Op naar week 3. Ik vind het leuk...:-)
