Die piramides als logo was erg leuk, vond ik, maar ineens was ik 't zat:
Ach ja. 't Is weer 's wat anders... maar er is wel een soort van interessante ontwikkeling t.a.v. wiskundeleraar.nl aan de gang. Tenminste... als het allemaal goed afloopt. Ik moet er nog eens naar kijken. Ik zal er in een later stadium nog wel 's iets over schrijven, maar 'geinig' is het wel.
In principe is veel ICT een kwestie van 'trial & error'. Je probeert 's wat, prutselt en experimenteert. Meestal werkt dat niet. Mijn CMS? Mislukt! Mijn online studiegids? Mislukt! Een levendig forum? Mislukt! Collega's en studenten die bijdragen aan de verdere ontwikkeling van de website? Mislukt! Kortom: bijna alles mislukt!
Als je dan nog alle WIKI's, NING's, GOOGLEREADER, Delicousopdrachten, BLOG's en andere mislukkingen er bij betrekt mag je toch wel stellen dan 95% van wat ik probeer jammerlijk mislukt. Leuk bedacht, maar niet erg relevant. We hebben wel lol en we leren ook wel iets maar verder? Eigenlijk willen we helemaal niet delen, communiceren, co-creëren, sociaal doen of bijdragen aan... denk ik. Het kan wel, maar waarom zou je dat willen? Wel halen maar niet brengen! Zoiets...
Feitelijk is wiskundeleraar.nl voor mijn collega's vooral een vergaarbak van WORD-documenten (PDF's mag ook:-) en een mededelingenbord. Van de aanwezige mogelijkheden wordt misschien 5% gebruikt. Het ziet er ook niet naar uit dat iemand zich verder in wil verdiepen in de mogelijkheden. Dat is allemaal niet erg, maar er zou, met een beetje moeite, zo veel mogelijk kunnen zijn. Voor een bak documenten en een mededelingenbord heb je natuurlijk geen webappplicatie nodig. Dat konden we al! Dus...!@#?
Hetzelfde geldt natuurlijk voor een ELO. Als het niet meer is dan een verzameling WORD-documenten en het aanmaken van een projectruimte waar verder geen tekenen van leven te bespeuren zijn heb je daarvoor geen ELO nodig. Kortom: nut en noodzaak zijn nogal betrekkelijk. Ik hoor studenten nog wel 's spreken over het inleverprogramma als ze 't over de ELO hebben. Maar dat inleveren van opdrachten is nog wel een soort van handige functionaliteit.
Dat was zo'n beetje mijn toestand van een paar weken terug. 't Is net als fietsen. Als je stil staat dan val je om. Deze toestand van ervaren zinloosheid stopte toen ik enkele weken geleden bedacht dat het inleveren van het werk via mapjes en 't feedback geven zoals ik dat al enkele jaren doe bij het vakproject 'wiskunde en ICT' misschien ook wel een soort van handig zou kunnen zijn voor anderen vakken.
Het zou misschien ook nog wel 's kunnen gaan werken. Tot nu toe lijkt het daar wel op. Het 'mapjes maken' is de eerste keer nog wel een beetje lastig, maar als je dat eenmaal door hebt en je weet hoe netstorage werkt en zo dan is het wel handig.
Zoiets kan natuurlijk altijd nog veel beter, maar 't begin is er. Zo zie je maar weer: alles heeft zin! Na die mislukte pogingen zou je 't eigenlijk op moeten geven (dat zouden meer mensen moeten doen), maar ja 'ergens' heb je wel 't gevoel dat de website bijdraagt aan iets en ik kan vooral zelf niet zonder:-)
Dat het ondanks alle mislukte plannetjes uiteindelijk toch weer (beter) werkt vind ik dan toch wel geinig. Wie weet waar we nog 's op uitkomen!
Docenten zouden meer moeten denken in termen van 'wat wil ik?' dan in termen van 'wat kan er?'. Er is gewoon geen grens aan wat er kan! Alles kan! Wat je kan bedenken kan je maken!
Zie Portfolio`s in een werkruimte voor meer over mapjes, feedback en nog zo wat... Op een overzicht van alle andere mislukkingen...:-)