't Is jammer dat de meeste popmuziek niet echt een staat van volwassenheid wil bereiken. Dat kan natuurlijk best. De mooiste teksten komen van Peter Hammill, maar misschien is dat meer poëzie, maar misschien ook wel niet:
UNDONE
I’m waiting on a final clue,
a final validation
of what I did,
of what I hid,
of all I called my own.
Our high days and our holidays
are numbered, every one.
So quick the hours rush away
and everything we’ve left’s undone.
bron
...en dat is dan misschien wel mooi voor de oudjaarsavond.
