Het eerste jaar op mijn oude schooltje had ik een 1e en een 3e klas. Al met al 7 lesuren geroosterd op 4 dagen. Dus ik maar 's gevraagd of dat misschien op 3 dagen zou kunnen. Dat je bijvoorbeeld de 1e klas een blokuur doet. De schoolleiding was resoluut. Dat gaat niet, een blokuur is minder effectief dan twee losse uren op een andere dag, dus dat zou geen goede zaak zijn.
Wat je er dan verder ook over zegt het blijft 'kansloos'. Nee, dat kan 'echt' niet.
Het tweede jaar had ik opnieuw een 1e klas en wat denk je? Met een blokuur. Huh? Hoe kan dat? Voortschrijdend inzicht? Zijn de argumenten toch aangekomen? Nou nee, niet echt. Het was in verband met het roosteren en dat had weer te maken met halfjaarsvakken: als je die koppelt aan wiskunde dan gaat het allemaal heel mooi. Maar dan moet je wel een blokuur hebben.
Maar is zo'n blokuur nu dan geen verschraling van je onderwijs? Nee hoor. In een blokuur kan je naast je `normale les` ruimte maken voor bijvoorbeeld `geintegreerde wiskundeactiviteiten`, `andere werkvormen` en nog zo wat... voordelen die je zo kan bedenken...
Mijn conclusie? Men lult maar wat, net zo het uitkomt. Uiteindelijk heb je als docent weinig in te brengen. Dat gevoel is eigenlijk nooit over gegaan. Tot op de dag van vandaag...
Is dat erg? Och ik weet niet, alles went. Maar dat soort 'grappen' zijn niet bevordelijk voor de motivatie. De kunst is dan om er bij de dingen die 'tegen zitten' toch iets uit te halen. Je kunt tenslotte niet alleen maar investeren zonder dat daar 'af en toe' eens iets tegenover staat. Hoe dat moet? Tja... dat zou je wel willen weten he?:-)
