Ik vraag me al jaren af wat er nu eigenlijk mis is met mij en ik denk dat ik
er bijna uit ben. Ik ben gewoon erg traag van begrip. Dat is nog altijd beter
dan geen begrip, maar handig is het niet.
Traag van begrip is, in mijn geval, iets anders dan dom. Mijn brein werkt
eerder te snel dan te langzaam, maar 'sommige dingen' hebben meer tijd nodig.
Gewoonweg omdat de dingen niet zo eenvoudig zijn als sommige mensen denken. Als
iemand iets roept dan laat zo'n opmerking mij meestal niet snel los. Het duurt
erg lang voordat ik weet hoe 't precies zit, hoe ik de opmerking moet plaatsen,
wat de relatie is met de andere 'dingen', e.d.
In face2face-communicatie is dat niet handig. De ene opmerking is nog niet
verwerkt of de volgende 'wetenswaardigheid' of 'diepzinnigheid' biedt zich al
weer aan. Voordat ik er een beetje over uitgedacht ben zijn we al weer met een
heel ander onderwerp bezig.
Ik had al 's eerder geschreven over hoe ik vergaderingen in het algemeen
ervaar.
Ik begrijp ook niet hoe andere mensen dat doen. DIe kunnen soms, zonder
moeite, kletsen alsof het gedrukt staat. Er komt geen eind aan, terwijl het, in
mijn beleving niet altijd even helder is. Ik ben de hele tijd maar aan 't proberen de ware aard en de diepere
gedachte van dingen te achterhalen. Wat zou die bedoelen? Waarom zegt ie dat?
Waarom zegt ie dat nu? Begrijp ik dit? Waar slaat dit op? Wat is hier nu weer de
bedoeling van?
Nou ja, je begrijpt het al, dat wordt niks...:-)