Kees vroeg zich af waarom niet alle leraren in Twitter zitten? Dat is toch verreweg het handigst? Ik heb nog geprobeerd uit te leggen dat docenten naast hun werk misschien nog een leven hebben en dat ze niet al te blij zouden worden als ze buiten school in hun 'sociale netwerk' zich met leerlingen moeten bezig houden.
Ik heb daar nog 's over na zitten denken. Zoiets kan je natuurlijk niet eisen van docenten. Toch? Of toch wel? Maar als je daar over nadenkt is het 'vullen van Moodle' of 'reageren op e-mail' niet vergelijkbaar? Dat gebeurt ook niet. Dus waarom zouden docenten dan wel 'social media' gaan gebruiken. Moet je zo'n beetje in je eigen tijd allerlei dingen gaan doen die niet in je taakomschrijving zijn opgenomen? Wie gaat dat betalen? Wat heb je er aan?
Ik ben wat dat betreft waarschijnlijk zo'n mafketel die het leuk vindt om te experimenteren met ICT in mijn onderwijs. Ik maak websites, schrijf op mijn weblog en ik twitter. Waarom zou ik dat doen? Wat is daar nu weer de diepere bedoeling van? Wat is de meerwaarde? Wat is de essentie? Wat is dan de kwintessens?
Met de wiskunde van Kees komt het wel goed, denk ik. De vraag is of dat ook zou zijn gebeurd zonder Twitter. Ik denk 't niet. In Montessoriaanse zin is Twitter ook een vorm van 'relatie leggen'. Stel je 's voor dat je daarmee soms leerlingen net zo'n beetje een drempel over kan helpen is dat dan de extra moeite waard of niet?
Ik vind van wel, maar ja, ik heb dan verder ook geen leven.:-)
- Zie ook Jut en Jul
