Ik heb vandaag voor 't eerst 'echt' meegedaan met de online#netwijsTwitter-discussie over 'methodische digitale lesmaterialen'. 't Was nog relatief vroeg op de dag voor mij dus echt diepgravend ben ik zelf nog niet. Maar het idee dat de waardepropositie van een uitgever is om leraren werk uit handen te nemen vind ik wel mooi. Dat is ook wel een soort van betaalmodel. Je betaalt anderen voor werkzaamheden die je anders zelf zou moeten doen.
Het probleem van die 'bevlogen mafketels' die allerlei dingen doen, zoals het op Internet plaatsen van lesmateriaal, ideeën en inspirierende gedachten omtrent de wiskunde of het onderwijs zonder dat daar financieel iets tegenover staat is heel bijzonder. Dat gebeurt! Er zijn (denk ik) heel veel docenten die best willen delen en uitwisselen... Zowel in materiaal als ervaringen, diepe gedachten, zorgen en anderszins. Een aantal daarvan doet dat ook. Delen met collega's op school, delen met de rest van Nederland en België. Dat is mooi toch?
Ik ben zelf altijd heel blij met al die wiskunde op het Internet. Ik schreef er al eerder over op mijn oude weblog. Ook in het kader van wikiwijs heb ik er nog 's iets over geroepen.
Zo gauw er ergens geld te verdienen valt trek je allerlei raar volk aan: uitgevers, trainers, ICT-deskundigen, girogoeroes, wikiwijzers, kennisnetten en ander ongevraagde en mogelijk onwelkome gasten.:-)
Maar erger is dat veel initiatieven juist het tegendeel bewerkstelligen dan misschien bedoeld was. De wet van Mooijman, zullen we maar zeggen. Als je iets doet dat niet werkt omdat docenten er geen trek in hebben dan zou dat natuurlijk kunnen wijzen op een verkeerde aanpak!
Dat laatste is dan wel jammer. Verspilde moeite, frustraties, depressies en nog meer onzin... Maar gelukkig heb ik daar verder geen boodschap aan. Ik ben gelukkig gewoon docent. Ik word goed betaald voor de dingen waarvoor ik ben aangenomen en de rest is hobby...:-)