Ik ben op maandag 25 juli 2005 begonnen met webloggen. Eerst met dit ding op wiswijzer, later op dit ding op wiswijzer en uiteindelijk al een tijdlang op blogspot.nl.
Aantallen:
- There are 22 Journal Items in 2 pages
- Totaal 833 posts en 483 reacties
- Nog 's 1464 berichten en 461 reacties
De vraag is: waarom zou je, als docent, webloggen?
Dat weet ik ook niet precies, maar in eerste instantie schrijf ik om alle onzin die in toenemende snelheid op iedereen wordt afgevuurd het hoofd te bieden en van repliek te voorzien. Ik noem dat het doppler-effect, hoe meer onzin hoe minder onzinnig het lijkt. Af en toe moet er toch het een en het ander genuanceerd worden, besproken of zelfs aangevochten.
Meestal kom je in 'de waan van de dag' er niet aan toe om diepgravend over onderwijs te praten. Je doet je werk, ik doe mee en word soms in 'formele zin' uitgenodigd om mee te denken. Maar verder is het vooral zaak om 'normaal' te doen en zo'n beetje mee te stribbelen. Dat geldt trouwens niet alleen voor scholen...:-)
Voor mezelf is dat enorm waardevol. Ik lees dingen terug, kijk nog 's of ik ergens al iets over geschreven heb en 't is een soort van dagboekje. Het leven is al ingewikkeld, dus enige structuur is niet verkeerd. Beschouw het maar als therapie...:-)
Maar zou ik nu ook nog 'verborgen motieven' hebben? Vast wel, maar is dat dan interessant? Zou kennis omtrent die diepere psychologische roerselen niet juist contraproductief zijn? Als die motieven verborgen zijn dan zal dat wel een reden hebben.
Er is ook nog wel een hele verzameling redenen om vooral niet te webloggen. Maar daarover dan later.
