vrijdag 3 juni 2011

De laatste lootjes...

Als je een `lerarenopleider` bent dan suggereert dat dat je zo'n beetje weet hoe dat werkt. Dat je, zeg maar, een soort van deskundige bent op het terrein van het 'leraar zijn'. Na 22 jaar is dat misschien zelfs niet eens zo`n gekke gedachte. Maar is dat wel zo?

Ik weet het niet. Als ik zo lees wat studenten allemaal schrijven, bedenken en vinden dan vind ik dat hoopgevend. Er is zo veel betrokkenheid, passie, creativiteit en plezier. We hebben altijd zo'n lol en ik vind zo veel herkenbaar. Ik geloof dat ik me meer betrokken voel bij die studenten dan bij de rest van die lerarenopleiding.


Je zou je bijna af moeten gaan vragen waarom dat 'gezeur' nu eigenlijk nodig is? Waarom niet gewoon doen wat nodig is en afzien van onzinnige ideeën, generieke maatregelen en andere ongemakken? Jammer genoeg zit dat er niet in. Is dat erg? Eigenlijk wel, maar af en toe moet je ook aan jezelf denken. Ik geef 't toe: het is egoistisch ergens maar 'what the fuck', je leeft maar één keer. Als iedereen nu 's gewoon normaal zou doen!?

Ik heb mijn best gedaan. Ik vond het leuk. Ik geniet er nog steeds van, maar je kunt niet het onmogelijke willen... Of misschien ook wel:-))