maandag 21 maart 2011

Zelfverwijzing

Er zijn mensen die een gesprek beginnen met 'er valt met jou niet te praten'. Dat is interessant want als het 'waar' is dan heeft dat gesprek weinig zin en als het 'niet waar' is dan begint dat gesprek al meteen met een leugen. Dat lijkt me dan ook geen goed uitgangspunt voor een zinnig gesprek.

Er zijn ook mensen die 'vergaderen' een soort van ultieme vorm vinden van communicatie. Dat is, zonder een gedegen voorbereiding, zelden het geval. Maar je kunt 'het gebrek aan communicatie' natuurlijk wel op de agenda zetten, maar veel zin heeft dat natuurlijk niet. Als de communicatie niet deugt kan je er wel over gaan praten maar waar zou dat over moeten gaan? Uiteindelijk zal het wel op neer komen dat iedereen meer moet communiceren...

Meer communiceren? Wat is dat dan precies? Op kantoor uit je nek kletsen? Een aantal uren langs elkaar heen praten? Vergaderen? Een agendapunt bespreken?

Zouden er in deze moderne tijd andere manieren kunnen zijn om contact te houden, informatie uit te wisselen en te communiceren? 't Is tenslotte 2011 en ik zie toch wel 's dingen 'die erg handig zijn', maar dat zal het wel niet worden...

Meer communiceren als je langs elkaar heen praat en eigenlijk niemand echt geinteresseerd bent in wat 'de ander' te melden heeft werkt trouwens toch niet. Je kunt dan veel beter langs elkaar heen zwijgen. Dat is wel zo rustig en minstens even zinvol. Gewoon lekker met je eigen gedachten en in stilte het leven overdenken. Waartoe ben ik op aarde? Dat soort vragen...:-)

Wel aan, ik weet het ook niet. Droom maar lekker verder. Dat doe ik dat ook.:-)