dinsdag 15 maart 2011

Hoorcollege

Vandaag hebben we weer 's een hoorcollege gedaan in het kader van 'analyse: functies van meer variabelen'. Ik vond het zelf weer erg leuk. Dat zegt niks, maar 't is mooi meegenomen. 't Was ook wel grappig, denk ik. Als je differentieerbaarheid wilt bewijzen van een functie van twee variabelen dan komt daar nogal wat bij kijken. Je hebt de eerste keer dat je dat ziet het gevoel dat je voor de gek gehouden wordt! Is dat wiskunde?

Dat je zomaar allerlei dingen doet die je 'normaal gesproken' toch niet zelf had kunnen bedenken! Je krijgt echt het gevoel dat hier iemand gewoon naar het 'antwoord' toewerkt. Kan dat zo maar? Mag dat?

Maar ja, je kunt wel van alles beweren, maar studenten zijn natuurlijk niet gek dus is er altijd wel één die wil weten wat er mis gaat als een functie niet differentieerbaar is in een punt. Dezelfde vraag kwam ook al naar voren bij de epsilon-delta-bewijzen bij limieten en continuiteit. Goede vraag!

Ik klets er meestal een beetje om heen. Dat je de bewijzen alleen goed kan inzetten om te laten zien als het klopt. Maar helemaal in orde is dat natuurlijk niet. Ik moet daar nog 's naar kijken... Mijn huiswerk dus! Wat gaat er dan mis...

Ik denk er nog over na, maar ik ga dat nog wel doen. Studentgestuurd onderwijs noemen we dat. Ik vind dat leuk. Op die manier wordt de cursus toch elke keer weer wat 'breder' en hopelijk 'begrijpelijker'. Voor zo ver mogelijk dan natuurlijk...:-)


|h||k|<h²+k²

Zei er iemand dat 'hoorcollege' in 't algemeen niet beschouwd wordt als een effectieve werkvorm?