Evenementen, conferenties en kroketten

Ik krijg ineens een moment van heldere ingeving! Ik las ergens:

"En waar zouden we beter heen kunnen gaan dan naar een van de vele inspirerende ict-in-onderwijs evenementen in 2011!"

Stel je 's voor dat zulke bijeenkomsten zouden werken? Dat iedereen enthousiast aan de slag zou gaan in plaats van kroketten te eten en uit de spreekwoordelijke nek te kletsen?

Dan zou 't toch een keer afgelopen moeten zijn met al die inspiratie? Hoeveel inspiratie heb je nodig? Als 'ICT in het onderwijs' allemaal heel gewoon zou zijn, gewoon de praktijk van alledag? De 'normaalste zaak' van de wereld, zullen we maar zeggen? Maar dat zal wel niet de bedoeling zijn van al die inspiratie, denk ik...:-(

't Is een soort markt. Die markt heeft er belang bij de 'zaak' ernstiger voor te stellen dan het is. Onwillige docenten en dito middelen, gebrek aan visie, gebrek aan vaardigheden, digibeten en nog zo wat ongemakken.

Maar is dat wel zo? Gebeurt er al niet heel erg veel? En zou er, met een klein beetje moeite, niet ontzettend veel mogelijk kunnen zijn? Zonder al die zelfverklaarde ICT-deskundigen die het ook niet weten?

Ik denk 't wel...:-)