woensdag 29 september 2010

Metaforen en creativiteit

Eén van de studenten gaf op de vraag 'wat heb je geleerd' naar aanleiding van 'wiskunde en leergebieden' als antwoord 'ik heb geleerd wat het magnus-effect is'. Dat is niet verkeerd, maar dat was natuurlijk niet het antwoord waar ik op hoop. Het 'magnus-effect' was bedoeld als illustratie van het natuurwetenschappelijk experiment, mede naar aanleiding van de onderzoekscirkel:


De vraag is of mijn poging om iets over te brengen van de bedoeling van het doen van natuurwetenschappelijk onderzoek helemaal gelukt is.

Een vergelijkbaar verschijnsel doet zich voor bij het beoordelen van voorbeelden van digitaal lesmateriaal. Spelling, schrijfstijl en wiskundige correctheid zijn natuurlijk belangrijk, maar je zou verwachten dat aanstormende docenten zich vooral richten op de vakdidactiek. Wat zijn de leerdoelen? Welke voorbeelden worden er gegeven? Dragen de leerobjecten bij aan begripsvorming? Van 'concreet' naar 'abstract'? Dat soort dingen, maar je begrijpt al: dat komt toch niet altijd spontaan naar voren.

Je zou van een wiskundeleraar een grotere gerichtheid op abstractie verwachten. Die 'hang' naar abstractie en universele wetmatigheden is toch kenmerkend voor de wiskunde. Abstractie kan ook nog 's bijdragen aan creativiteit.
What this example demonstrates is how abstract thinking makes it easier for people to form surprising connections between seemingly unrelated concepts...
bron
Een metafoor is een manier om afstand te nemen van het oorspronkelijk probleem en je te richten op de meer 'algemene' aspecten van het probleem. Als dat 'afstand nemen' kan leiden tot onverwachte overeenkomsten met ogenschijnlijk ongerelateerde concepten dan heb je meer kans op een creatieve oplossing. Zou kunnen...:-)

Tegenwoordig roep ik steeds vaker 'je moet meer uitzoomen' en dat blijf ik voorlopige nog maar even doen. The big picture! Daar gaat het om!