Ik was gestart met de MOOC 'An Introduction to Methematical Thinking' op Cousera. Prof. Devlin heeft er wel iets van gemaakt. We zijn nu halverwege en ik stop er mee.
Inhoudelijk bestaat de cursus vooral uit tekst en oefeningen. De onderwerpen zijn voor mij natuurlijk niet echt nieuw. Als je 't zo bekijkt vertoont het wel trekjes van mijn eigen cursus 'Taal van de wiskunde'. Ik vind mijn cursus leuker, geloof ik..:-) Maar 't is wel een andere doelgroep, meer praktisch en meer mijn niveau.
Naast de inhoudelijk kant was ik natuurlijk vooral geïnteresseerd in de onderwijslogistiek. Hoe doe je een cursus met 50.000 studenten? Nou zo dus. De meerwaarde van 'open' en 'online' is me wel helder. Dat 'idee' vind ik nog steeds erg boeiend en zonder de moeite waard om te bestuderen.
Hoe dat dan gaat heb ik nu wel gezien: college, uitleg, oefeningen, online computertoets. Je kunt eventueel de oefeningen bespreken met de andere studenten, bijvoorbeeld met mensen in hetzelfde taalgebied. Allemaal mogelijk, maar niet 'echt' heel nieuw.
Ik ga nu niet een soort 'definitief' oordeel vellen over de cursus. Daarvoor is het te vroeg. Het is boeiende materie en er is veel om over na te denken. Ik vond het leuk, maar ik heb nog meer te doen.:-)
Om nu te stoppen is wel jammer van 't certificaat. Dat staat altijd wel goed in je CV, maar ja, mensen die me kennen hadden waarschijnlijk niet anders verwacht. Ik ben een 'nieuwe leerder'. Ik doe dingen zolang ze interessant zijn, maar als er verder niets meer uit te halen is dan ga ik iets anders doen.
Ik denk dat als je over online-leren denkt dat ik het niet direct zou zoeken in 'onesizefitsall' maar meer in geindividualiseerde leerroutes met prompte feedback van een docent. Samen op reis, zal ik maar zeggen. Als iedereen altijd anders is dan is 'leren' voor iedereen ook steeds anders. De juiste wegen zoeken is dan de kunst, ruimte nemen en ruimte geven...
