Toespraakjes, een bandje en geen regen. Niet veel nieuws gehoord, maar dat was te verwachten. Ik bespeur nog geen neiging mij aan te melden bij het LIA, maar ik sta er sympatiek tegenover. Dat is handig, want dat kost niks.
Dat is wel ongeveer het idee van onderwijs. Het mag vooral niet te veel kosten. 't Is vooral jammer dat het geld wat er is wordt besteed aan de verkeerde dingen, zoals prestatiebeloning. Weg er mee!
Ik las op dit bericht dat:
Veel jonge docenten haken al in de eerste drie jaar van hun loopbaan af. Ze zijn opgebrand of gedesillusioneerd.Vanuit deze sombere grondhouding is veel wat je daarna meemaakt in het onderwijs al snel erg leuk en grappig. Lage verwachtingen geven altijd meer kans op plezier. Een soort bottom-up benadering, zeg maar.:-)
Een positieve grondhouding is sowieso vragen om moeilijkheden. Dat kan alleen maar leiden tot teleurstelling. Maar daar kan je dan wel weer een cursus 'mindfulness' voor doen. Misschien kan je dat dan combineren met een cursus 'bevlogenheid'. Ik heb daar wel gemengde gevoelens bij. Een soort kip-ei-probleem. Maar dat is weer een ander verhaal.
Tijdens één van de toespraken kwam nog even de kip met de gouden eieren ter sprake. Die kan er nog wel bij vind ik, bij de rest van het pluimvee. Je weet wel de haantjes, de kippen zonder kop en ander gevogelte. Ik dacht dat het over onderwijs zou gaan. Dat was waarschijnlijk ook zo.
We hebben inmiddels vastgesteld dat de kwaliteit van onderwijs negatief lijkt te correleren met kwantiteit van dat onderwijs. Dat is ook wat... maar 't zal wel geen lineair soort samenhang zijn.
Ik ben na 23 jaar inmiddels zover teleurgesteld, gedesillusioneerd en bevogeld dat het weer leuk wordt. Ik heb er in iedere geval zin in. De rest van het geleuter neem ik niet meer serieus...:-)
