Laten we beginnen met groepsgrootte. We bossen de derde- en vierdejaars bij elkaar en, weet je wat, we doen de deeltijd jaar 3 er ook bij. Dat is wel ongeveer dan de maximale groepsgrootte die je kan bereiken. Volgens het rooster zijn het er in totaal 40. Dat wordt gewoon hoorcollege. Dat is niet zo erg, want dat was het toch al...:-)
Nee, dat is nog geen voldoende maatregel, dat moet beter kunnen. Op de Hogeschool zijn nieuwe lestijden doorgevoerd. Daar zijn klachten over. Het resulteert voor de derdejaars in het rooster hiernaast. Steeds 50 minuten les, 10 minuten pauze en dan les van 8:30 tot 18:20, zonder noemenswaardige pauze!? Je begrijpt het al, de laatste twee uur geef ik dan 'functies van meer variabelen'. De derdejaars zullen tegen die tijd toch wel zo'n beetje sufgelest zijn, vermoed ik. Heb je alles gehad moet je nog twee uur moeilijk gaan zitten doen met meer variabelen, zullen we maar zeggen. Dat wordt dus hard werken, denk ik. Voor mij dan... anders wordt het niks.
Maar, eh, zo'n lessentabel? Dat kan toch helemaal niet. Het is typisch weer een voorbeeld van 'we gaan het regelen' en dat pakt dan helemaal verkeerd uit.
Op de Hogeschool zijn nieuwe lestijden doorgevoerd voor komend studiejaar, maar deze gelden niet voor de Pabo, dus er is 'n afwijkende lestijdentabel gemaakt die alleen voor de pabo geldt! Dit betekent dat de lestijden op alle lesroosters en docentroosters onjuist zijn!Kijk! Dat is beter werk. Gewoon je eigen lestijden vaststellen.
De docenten van die maandag zouden het beste even kunnen overleggen hoe ze dat gaan doen. Je kunt het niet laten zoals het nu is. Bij een blokuur kan je bijvoorbeeld best de 10 minuten van het eerste uur doorwerken en dan 10 minuten eerder stoppen. Als je het volgende blokuur dan 10 minuten later begint dan... enz. Maar dat is natuurlijk te gek voor woorden. Je hebt een lessentabel en daar moet je dan iets mee doen om een beetje te laten werken!?
Ik begin om 16:30 en ik stop om 17:50, zonder pauze. Heel 'toevallig' is dat dan precies 80 minuten les. No pay, no cure, zeg ik altijd maar. Contacttijd kan je uitdrukken in minuten, maar erg relevant is dat niet. Als mijn studenten een beetje meewerken kunnen we in een kwartier meer bereiken dan anderen in drie weken.:-))
Dit is ook een voorbeeld van dat wat je ook voor domme maatregelen bedenkt de docenten en de studenten het moeten oplossen. De docenten en de studenten zijn flexibel, dus meestal gaat dat wel goed, maar 'ergens' in de organisatie lijkt een aantal mensen het contact met de werkelijkheid langzaam maar zeker aan het verliezen.
Maar ik laat me niet gek maken en de studenten ook niet, dus het zal, ondanks alle tegenwerking, toch wel weer leuk worden...
