Er is de laatste tijd een soort idee dat docenten nodig moeten professionaliseren. Dat suggereert dat docenten kennelijk niet professioneel genoeg zijn en maar zo'n beetje aanklunzen op een manier die al geruime tijd gebruikelijk is. Als er voor zoiets dan ook nog gelden beschikbaar zijn dan kan je wel raden wat er gaat gebeuren. De mogelijkheden om je als docent te laten professionaliseren schieten als paddestoelen uit de grond. Als je met geld zwaait dan trek je allerlei vreemd volk aan.
Het valt mij op dat er niet structureel wordt geinvesteerd in het primaire proces van het onderwijs. Er zijn wel allerlei potjes waar geld is, maar je moet onderhand wel een subsidiecoördinator in dienst nemen om daar voor in aanmerking te komen. Heel veel van die incidentele projectjes leveren meestal weinig op, maar het lijkt wel of er iets gebeurt.
Mijn idee zou zijn om dat onderwijs vooral 's t.a.v. het primaire proces op orde te brengen. Kleinere klassen, beter lesmateriaal, betere voorzieningen, voldoende gekwalificeerd personeel, passend onderwijs voor moeilijke kinderen en nog zo wat.
Iedereen die met geld dat eigenlijk bedoeld is om het onderwijs te verbeteren een beetje gaat zitten fröbelen brengt daarmee eerder schade toe aan het onderwijs dan dat ze bijdragen aan het onderwijs. Los van de vraag of de intenties nu wel of niet goed zijn. Je kunt met de meeste nobele intenties toch hele verkeerde dingen doen.
Je kunt wel zeggen dat 'docenten moeten hun professionalisering in eigen hand nemen', maar deden ze dan niet? Zijn er al niet allerlei mogelijkheden om te delen, uit te wisselen, je te laten inspireren? Moet iemand dat gaan regelen? Moet je dan ergens lid van worden? Registreren? Of hoort dat misschien gewoon bij de normale uitvoering van je taak? Dat je een beetje op de hoogte bent wat er speelt? Als je zelf iets te melden hebt, waarom laat je dat dan niet weten? Zet het op Internet? Ga iets doen! Hoe moeilijk kan dat zijn?
Sam en Moos zitten in de trein. Zegt Sam: wist je dat je van appelpitjes slimmer wordt? Moos: o ja joh? Sam: ja echt wel. Toevallig heb ik nog wel een paar. Wil je ze niet 's proberen voor 5 euro? Moos: ja dat is goed. Moos betaalt Sam 5 euro, steekt de pitjes in z'n mond en begint te kauwen. Na een tijdje zegt Moos: eigenlijk had ik beter zelf een kilo appels kunnen kopen. Sam: kijk, het begint al te werken!
