Het succes van de academische pabo is een soort indicator voor wat de toekomst ons gaat brengen. Wil je wiskundeleraar worden? Ga dan eerst maar 's 'echte wiskunde' studeren. Kan je dat niet aan? Dan kan je misschien beter iets anders gaan doen. Zoiets.
Ik weet niet of dat nu allemaal erg bevorderlijk is voor de bestrijding van het aanstormend lerarentekort, maar 't is waarschijnlijk niet te stuiten. Het is niet voor niets dat janenalleman naar Finland afreist om te kijken hoe het moet. Als 'tweedegraads lerarenopleiding' kan je dan maar één conclusie trekken: we heffen onszelf op!
Op de website van OCW las ik:
Bijvoorbeeld door een deel van de lessen te vervangen door onderwijs op afstand (e-learning), zelf lesmateriaal te ontwikkelen, meer onderwijsondersteunend personeel in te schakelen...Dat is dan wel weer een beweging 'de andere kant op', denk ik. Dat kan ook...
bron
Uiteindelijk kom je dan toch weer in het midden uit. Hopelijk is men bij de uitvoering van de ideeën vooral pragmatisch. Erg verheffend is het allemaal niet. Uiteindelijk laat je dan alles zoals het is. Dat is wel zo handig.
Ondertussen prutsen we nog maar een tijdje door:-)
Ik heb nog wel wat ideetjes voor het verbeteren van de kwaliteit van het onderwijs. Neem gerust contact op. Voor een marktconforme uurprijs wil ik best adviezen geven. Ik kan je wel alvast verklappen dat de combinatie van 31 stuiterende pubers en een halfbejaarde wiskundeleraar niet de optimale omstandigheden zijn voor excellent onderwijs. Maar ik doe mijn best. Net als de meeste leerlingen trouwens. Dat laatste is dan wel weer een klein wonder:-)
