Een tijdje geleden heb ik een studente (zeg maar R.) geholpen met het 'downloaden' van haar digitaal portfolio in N@tschool. Ze wilde dit haar coach laten zien maar omdat de coach geen toegang heeft tot N@tschool wilde ze dat graag op een memorystick of iets zetten. Maar kennelijk lukte dat allemaal niet zo maar.
Zo gezegd zo gedaan: R. heeft me toen de noodzakelijke rechten gegeven en ik heb voor haar het digitaal portfolio gedownload en zonder enige moeite op een website gezet om in te zien (dat ging helemaal perfect!) en ook nog even alles in een ZIP-bestand gezet voor gebruik op een memorystick o.i.d. Dat ging volgens mij ook allemaal goed. Al met al een fluitje van een cent...
Ik vind het wel zeer fraai dat 'out of N@tschool' alles gewoon blijft werken. Alles is relatief maar hier komt dat goed uit!:-) Maar 't zag er ook allemaal mooi, helder en navigeerbaar uit. Allemaal gelukt en iedereen blij, zullen we maar zeggen.
Nu ben ik nooit te beroerd om iemand te helpen. Maar heel soms vraag je dan wel 's af waarom je dat nu eigenlijk zou doen? Wat heb ik er aan? Ik wil best mensen blij maken, maar je moet niet overdrijven.
Toch heeft zoiets (blijkt nu) wel degelijk zin. Stel je nu 's voor dat er iemand op het idee komt dat het voor een of ander doel handig zou zijn om zo'n digitaal portfolio uit te printen. Dat zou zo maar kunnen. Normaal gesproken zou je denken dat zoiets moet kunnen. Je moet het niet willen maar zou het kunnen?
Nee dus. Los van de vraag of je dat moet willen is het fysiek niet te doen. Dat portfolio van R. bestaat uit 426 bestanden verdeeld over 22 mappen. Als je daarbij bedenkt dat het bij het portfolio van R. alleen jaar 1 t/m 3 (tot blok 3) betreft kan je je ongeveer een voorstelling maken over de omvang van het digitale portfolio van een student die helemaal klaar is met de opleiding.
Naast de gebruikelijk Word-documenten kan je er Excelbladen vinden, scan's, filmpjes en nog zo wat. De meeste Excelbladen zijn niet zonder meer uit te printen op A4-formaat. Je zou alle werkbladen moeten bijwerken, opnieuw opmaken om ze goed op papier te positioneren.
Uitprinten is niet alleen vanwege de omvang en vormgeving geen optie, maar ook vanwege de structuur en samenhang. De structuur en 't overzicht van het portfolio zou verdwijnen. Het zou echt een volstrekt onsamenhangende verzameling zijn van documenten. Terwijl als 'digitaal portfolio' is de klikbare structuur heel transparant en juist heel overzichtelijk. Je kunt als het ware horizontaal, verticaal en diagonaal door het portfolio struinen. Als je die 'structuur' weg zou laten (mijn ervaring is dat je op papier maar moeilijk kan klikken) heb je niks meer. Het was natuurlijk ook nooit de bedoeling om het uit te printen.
Mijn conclusie? 't Is een bezopen idee en dankzij R. kan ik dat snel voor iedereen volkomen helder beargumenteren denk ik. Daar was dat 'ik help je wel' voor natuurlijk. Zo werkt dat. Ik help wel maar ik help vooral mezelf!
Van de wal in de sloot zullen we maar zeggen...:-)))
