Vandaag heeft C. een overheerlijke quiche gemaakt. Meestal blijft er dan wel een stuk over. Dat laten we dan in de keuken staan en elke keer als ik er langs kom dan snijd ik er een plakje vanaf. Op die manier wordt ie dan toch steeds kleiner en raakt ie meestal wel op.Op mijn oude schooltje hadden we (hoe zal ik dat 's noemen) een Excelblad-gestuurd taakbeleid. Dat betekent dat het toebedeeld aantal uren voor buitenlestaken zodanig werd verdeeld dat het totaal 'op nul uitkwam'. Niet het daadwerkelijk aantal uit te voeren uren was doorslaggevend maar de beschikbare uren binnen de begroting, zullen we maar zeggen. Dus overal plakjes afhalen zodat het uitkomt. Dat is niet zo'n gekke methode, want zo krijgt iedereen toch op een eerlijke manier te weinig uren voor de taken. Op de een of andere manier was dat niet anders mogelijk, tenzij je zou willen schrappen in die activiteiten.
Maar ja, die buitenlestaken waren natuurlijk nu net de leuke dingen voor de school, dus als je daar in gaat schrappen!? Dat kan natuurlijk niet de bedoeling zijn. Bovendien als je 'iets leuks' doet en je vindt de urentoedeling niet voldoende dan is er natuurlijk altijd wel iemand die het voor dat aantal uren wel wil doen, zodat je dan een of andere vervelend klusje mag gaan doen. Iedereen deed maar gewoon of ie gek was...:-)
Met de toezegging dat ik toch de wiskundelessen van de 'minor exact' ga doen in blok 3 en 4 zou ik in mijn PTD uiteindelijk op 19 dagdelen te veel uitkomen. Een creatieve oplossing was geboden. Ik heb voorgesteld mijn aanstelling dan maar tijdelijk te verhogen. Hoe creatief moet je zijn? Maar dat is het niet geworden.
Er staan nu 9 dagdelen te veel in mijn PTD. Dat lijkt, hogeschoolgewijs, misschien nog wel een soort van redelijke overschrijding (bij een volledige aanstelling?) waar je niet over zou mogen zeuren. Op de vorige versie stond er voor 'wiskunde & leergebieden' 9 dagdelen en nu 8. Voor 'statistiek 1-3' stonden er eerst 8 en nu 7. Zo zijn er nog wat dingetjes en dan kom je precies onder de magische grens van 10 dagdelen. Dat is behoorlijk creatief. Op deze manier zit er niets anders op dan het maar zelf te regelen, maar ja, dat deed ik toch al...:-)
Als je in het onderwijs werkt en je wilt een beetje lol houden in je werk en je wilt niet al te ernstig verzuren dan moet je gewoon doen wat de meeste van mijn collega's altijd deden. Je zegt gewoon 'dat is goed' en je regelt het gewoon zelf. We noemen dat tegenwoordig 'meestribbelen'.
Op die manier komt het toch uiteindelijk allemaal wel weer goed denk ik... Het wordt dus zaak om in blok 3 en 4 zoveel mogelijk de kantjes er van te lopen zonder dat iemand het merkt. Nou dat lukt vast...:-)
Ik neem nog een stukje...:-)
