Ik had voor de 'wiskunde en konijnen' bedacht dat een eindopdracht toch wel een soort van idee was. De leerroute bestaat uit een aantal opdrachten over getallenstelsels, de rij van Fibonacci, de gulden snede, groei, een stelsel van vergelijkingen en nog zo wat. De leerroute zou uiteindelijk worden afgesloten met een eindopdracht.
Leuk idee. Een eindopdracht met keuze uit allerlei onderwerpen, werkstukjes, digitale activiteiten, Excel, de grafische rekenmachine.. en noem maar op.
Maar na het eerste werkstukje kreeg ik toch even benauwd. Straks moet ik 60 van die dingen van commentaar en feedback voorzien en nog erger een beoordeling geven. Maar ik ben toch niet gek? Dat moet je niet willen. Het idee was nu juist om op een handige manier een meer zinvolle invulling te geven aan het PO.
Eén van de eindopdrachten was een leerroute met vragen uit de voorbeeld-rekentoetsen van het CITO. Eigenlijk is dat de beste eindopdracht. Rekenen, rekenen en nog meer rekenen... De leerlingen krijgen sowieso al willekeurig 10 vragen uit de vragenbak toegewezen.
Kortom: iedereen doet gewoon de rekentoetsopdracht. Lekker handig nakijken, geen moeilijke beoordelingen en waarschijnlijk leren de leerlingen daar ook nog iets van. Iedereen mag dus kiezen als het maar de rekentoetsopdracht is.
Zo zie je maar wat een groot voordeel het is als je 't voor 't zeggen hebt. Naast het aanpassen van de eindopdracht heb ik inmiddels ook al wat andere opdrachten aangepast. Als je merkt dat het te moeilijk, te onduidelijk of niet oplevert wat je er van verwacht had dan kan je dat gewoon meteen veranderen. Je zou maar 60 boekjes hebben uitgeprint... Dan zit je er maar mee.
't Is een hoop werk, maar ik vind het leuk...:-)