Ik geloof dat mijn hersenen soms anders werken dan bij 'normale mensen'. Ik heb er zelf niet echt last van, maar ik kan me voorstellen dat het af en toe twijfels oproept over mijn geestelijke gesteldheid.@dinelecoeur twitterde 'mijn katten hebben weer hun galoppeerminuten'. Ik kan het niet helpen maar ik moest onmiddelijk denken aan Assepoester. Vraag me niet waarom...:-)
Achteraf is de associatie niet zo gek als het lijkt, denk ik. Galopperen - paarden - katten - muizen - paarden - altijd maar werken en ploeteren - maar gelukkig... daar komt de koets...
Ik vind het niet zo gek, maar ergens zit er wel een kink in de kabel. Kennelijk liggen 'katten' en 'muizen' in mijn bedrading erg dicht bij elkaar. Net als eenden, konijnen en andere dieren...:-)
Het zou kunnen zijn dat het mij als kind nooit gelukt is om mijn uitwaaiende gedachtenspinsels onder controle te krijgen. Ik associeer er maar wat op los. Dat is soms niet helemaal te volgen waarschijnlijk maar kennelijk heb ik dat nodig.
Ik weet niet precies wat het evolutionaire voordeel is van deze ongeremde vrolijkheid. Misschien ben ik wel een beetje teleurgesteld in de realiteit. Misschien vind ik het moeilijk de harde werkelijkheid te accepteren. Vast. Ik ben een dromer. Ik leef in een wereld die helemaal niet bestaat. Ik leef in een sprookje waarin ik zelf nauwelijks een rol speel. Ik vind het maar niks, maar ik heb er wel lol in. Maar 't is een fantasie...
Zo denk ik al 25 jaar dat ik wiskundeleraar ben...:-)
