We willen groeien in de richting van een innovatieve kennismaatschappij, maar vanuit historisch perspectief zitten we nog vast aan de cultuur van de waarheid. Dit is een weerbarstige cultuur en het doorbreken hiervan impliceert een verdere democratisering van onze samenleving: de leerlingen erop wijzen dat bij onze kennis vraagtekens kunnen worden gezet; hen erop wijzen dat er ook nog andere waarheden zijn en hen de geestelijke vrijheid bieden om hier zelf een keuze uit te maken.Wat moet je hier nu van denken?
bron
Cultuur van de waarheid? Eh!? Pardon? Wat wil je dan? De cultuur van de leugen? Dat iedereen er z'n eigen waarheid op na houdt? Neem me niet kwalijk, maar dat moet je toch niet willen?
Als lectoren dit soort onzinnigheden blijven uitkramen dan begin ik me pas echt zorgen te maken over de kennismaatschappij. Tot welke salarisschaal moet je geraken om daar mee weg te komen? En dan heb ik het nog niet eens over het hoge zelfverwijzinggehalte van dit soort geleuter. Dergelijke overtredingen ten aanzien van de elementaire logica mag je toch niet maken. Normaal gesproken leer je zoiets tijdens de college's wetenschapsfilosofie in het eerste jaar van een universtaire studie. Misschien is dat een idee? Lectoren bijscholen in de elementaire logica en het wetenschappelijk denken. Stop met de versmurfing van de samenleving. Hogescholen moeten geen universiteitje spelen, denk ik.