dinsdag 16 augustus 2011

Wiskunde leren

Er zijn grofweg drie manieren om (wel of geen) wiskunde te leren.

Niet

Sommige leerlingen willen geen wiskunde leren. Dat kan verschillende oorzaken hebben. Van 'ik kan het toch niet' of 'het is nergens goed voor' tot 'ik heb er geen zin in' of 'ik heb wel wat leukers te doen'. Dat is wel jammer, ergens, want wiskunde kan namelijk erg leuk zijn. Tenminste, als je een beetje begrijpt waar je bezig bent en dat allemaal een beetje wil lukken. Soms moet je wel veel moeite doen om er iets van te gaan begrijpen. Als je daar het nut niet van in ziet, dan ga je dat niet doen, maar dan wordt het natuurlijk ook nooit iets. Eigenlijk is het dan alleen maar vervelend.

Half

In het kader van 'het zit nu eenmaal in mijn pakket' zijn er ook leerlingen die wel een beetje wiskunde willen leren maar er vooral niet meer aan doen dan strikt noodzakelijk. Ze maken hier en daar 's wat sommetjes, leren regeltjes uit het hoofd en proberen met zo'n minimaal mogelijke inspanning zo ongeveer een voldoende te halen. Echt begrijpen waar ze mee bezig zijn is geen doel en meestal gaat het dan wel zo ongeveer...

De juiste weg

De beste manier om wiskunde te leren is om te proberen te begrijpen waar je mee bezig bent. Je zou je eigenlijk bij alles wat je doet en wat er zo in je boek staat moeten afvragen 'is dat zo?', 'waarom is dat zo?', 'begrijp ik dat wel?', 'had ik dat zelf ook kunnen bedenken?'. Dat soort vragen! Normaal gesproken is dat niet echt een handige houding. Je kent dat wel. Een moeder met kind in de trein: 'Mama wat is dat?'. Moeder zegt 'dat is een koe'. Waarop dat kind dan zegt: 'waarom?'. Lekker is dat...:-)

Je moet je niet bij alles altijd afvragen 'waarom?'. Dan word je gek, maar voor die 'dingen' die je bij wiskunde leert lijkt me dat wel een prima houding. Wiskunde is eigenlijk een heel erg prettig vak, omdat als je dingen gaat begrijpen dan hoef je ook verder niet veel meer te doen. Je snapt het gewoon en hoe meer je er van begrijpt hoe leuker het is.

Ik ben er van overtuigd dat iedereen wiskunde kan leren. Soms kost het veel moeite en soms doe je er langer over dan anderen, maar uiteindelijk? Als je echt wilt en er moeite voor wilt doen? Dat moet het kunnen! In ieder geval veel oefenen, zou ik zeggen:-)

Wiskunde is pure hersenactviteit, het zijn gedachtenspinsels! Het is door mensen bedacht en 't zit zo vernuftig in elkaar dat het altijd klopt. Het is niet zo dat je iets leert wat later dan toch weer heel anders ligt of dat het afhangt van je ideeën over de wereld, de mens en het universum in het algemeen. Dat is ook wel 's fijn.

Ik vind het erg prettig als 'dingen' kloppen, dat de wetmatigheden, zeg maar, ook echt wetmatigheden zijn, dat je niet iets hebt waar vervolgens dan 84 uitzonderingen zijn. Bij talen of geschiedenis is dat allemaal veel ingewikkelder. Als je wiskunde al moeilijk vindt hoe zit dat dan met de rest van de wereld? Dat moet dan toch op z'n minst volstrekt onbegrijpelijk zijn.:-)

Klinkt goed he? Maar, ik geef 't toe, heel erg gemakkelijk is het soms niet, maar het heeft wel zin om het te proberen. Als het lukt zul je daar veel plezier van hebben en lukt het niet, dan heb je 't in ieder geval geprobeerd. Niet geschoten is altijd mis, dus probeer 't, je weet 't maar nooit!