Uiteindelijk vindt het leren vooral plaats bij de studentactiviteiten, de feedback en de evaluatie. Toch lijkt het er op dat men vooral investeert in het rondpompen van de dezelfde 'meuk' aan leerobjecten. Op mijn wikiwijs schreef ik al:
Ik denk nog steeds dat het hele idee, de opzet en de uitvoering niet gaat werken, maar dat hoeft je natuurlijk niet tegen te houden het te proberen.Maar wat is een leerobject? In principe kan dit van alles zijn. Er is zoveel te vinden op dat grote Internet (de mooiste, grootste leeromgeving die er is). Aan leerobjecten is geen gebrek, maar daar gaat het niet om. Het gaat om wat je er mee doet!
Als je nu ook nog bedenkt dat de studentactiviteiten, de feedback en de evaluatie zelf ook weer leerobjecten zijn wat blijft er dan nog over van die 20%? 't Is een soort fractal! Zo'n cursus genereert leerobjecten! Misschien zijn dat soms nog wel mooiere leerobjecten dan in de oorspronkelijk opzet van de cursus.
In het gunstigste geval blijft er misschien maar 10% over. Het is dan wel heel spijtig dat men daar dan zoveel aandacht aan besteed. Uiteindelijk zal toch wel blijken dat leren iets te maken heeft met 'interactie', met 'relaties' tussen student, docent en leerobjecten. Als je iets wilt met digitaal lesmateriaal denk dat ook 's aan 'leeractiviteiten', 'feedback' en 'evaluatie'.
Daarnaast kan ik niet anders concluderen dat 'middelen' er in het algemeen weinig toe doen. Het zijn slechts de 'vervoermiddelen' van de 'producten'. In het algemeen wordt er veel geinvesteerd in middelen en niet in het proces. Zo'n ELO kost toch wel een paar centen, maar je kunt op je vingers natellen dat het weinig zal uithalen...
Kortom: investeer niet alleen in middelen maar vooral in mensen! In docenten en in studenten! Verleg de grenzen en geef het goede voorbeeld. Ik geloof dat ik wel een soort van 'rode draad' zie...:-)
Op Zin en onzin van een ELO staat al heel lang iets over investeren in mensen...