In de onderbouw van het voortgezet onderwijs bestaat het wiskundeprogramma voor 25% uit rekenen: verhoudingen, procenten, breuken, machten, optellen, aftrekken, wortels, vergrotingsfactoren, metriek stelsel en nog veel meer rekenen.
Als je dan vaststelt dat leerlingen toch niet kunnen rekenen dan kan je toch bijna niet anders concluderen dat er met dat wiskundeonderwijs iets mis is. Ik zou denken dat je daar dan iets moet doen. Beter of meer wiskunde bijvoorbeeld. 't Is maar een idee...:-)
Maar nee, we krijgen verplichte rekentoetsen. Het idee zal wel zijn dat als je dingen toetst dat scholen dan beter les gaan geven of zoiets... Maar we deden al heel erg ons best maar kennelijk levert dat niet helemaal op wat we ons daar bij voorstellen. Wat kan je doen? Van rekentoetsen ga je niet beter rekenen.
Je kunt natuurlijk rekenles gaan geven. In de plannen voor de verbetering van het rekenen zie ik nu niet direct hoe dat dan betaald moet worden. Dus wel 'eisen stellen' maar niet 'faciliteren'. Dat is vragen om moeilijkheden.
Maar 20 jaar geleden gaf ik ook al rekenles. Voor de leerlingen die moeite hadden met rekenen: verhoudingen, procenten, breuken, machten, optellen, aftrekken, wortels, vergrotingsfactoren, metriek stelsel en nog veel meer rekenen...
Ik begrijp de meeste commentaren niet zo. Uiteraard zijn er wel een aantal bezwaren aan de manier waarop er getoetst wordt. We moeten misschien ook nog 's nadenken over de rol van de rekenmachine. Ik vind het allemaal prima, maar 't lost het probleem niet op.
Ik denk dat het wiskundeonderwijs gewoon niet deugt. Als een groot deel van je programma bestaat uit rekenen en de leerlingen kunnen daarmee uiteindelijk niet rekenen dan wordt het tijd voor iets nieuws. Rekenen is (naar mijn idee) gewoon een deel van de wiskunde. Kunnen leerlingen niet rekenen? Dan kunnen ze vast ook geen wiskunde? Toch?
Mijn idee? Laten we de leerlingen nu gewoon 's goed wiskunde leren. Dan gaan we dat toetsen. Je moet geen dingen toetsen die er niet zijn...:-)<