In 2001 was e-leren (zeker bij mijn toenmalige werkgever) vooral een kwestie
van techniek. Met de implementatie van een ELO dacht men het 'Ei van Columbus'
te hebben gevonden.In theorie was het niet zo'n gek idee zich te richten op de technische middelen. In de praktijk viel het allemaal nogal tegen. Het programma gaf heel veel problemen. Docenten hadden er in ieder geval weinig zin in.
Na een jaar kon ik niet anders concluderen dat het nooit iets zou worden met dat Natschool. Inmiddels is Natschool helemaal geaccepteerd en is iedereen op de lerarenopleiding er enorm mee in zijn nopjes...:-) |
Je kunt niet 10 jaar roepen dat je nog in een opstartfase zit en dat er weliswaar enkele kleine tekortkomingen zijn ten aanzien van je product, maar dat die met de volgende versie verholpen zullen zijn.
Het gevolg van dat alles is geweest dat sommige docenten zelf andere middelen zijn blijven gebruiken of zelfs naar betere oplossingen zijn gaan zoeken. Daar zijn mogelijkheden genoeg voor. De instelling van hoger onderwijs bleef zich echter tegen deze ontwikkeling verzetten.
Maar vreemd is het wel. Ik probeer met de website vorm en inhoud te geven aan handig en didactisch gebruik van ICT in het onderwijs. Volgens mij levert dat heel veel op aan kennis over en ervaring met het ondersteunen van onderwijs met ICT. Daarnaast is de website onmisbaar bij de uitvoering van een groot deel van mijn onderwijs. |
- Zie bezwaar
Aan de andere kant kan je natuurlijk niet alleen maar investeren, steeds maar weer nieuwe dingen bedenken en proberen een 'beetje bij te blijven' zonder dat er iets tegenover staat. |
Je moet niet kiezen voor een product om ICT in het onderwijs te implementeren maar investeren in ideeën en visie. Zoek daar dan de juiste middelen en de juiste mensen bij. Uiteindelijk zal blijken dat inhoud en relatie verreweg het belangrijkste zijn.