Er is MOOC-gewijs naar mijn idee iets vreemd aan de hand. De meerwaarde van de inzet van ICT is naar mijn idee het mogelijk maken van gepersonaliseerd leren, individuele studieroutes en prompte feedback. Maar hoe doe je dat in een MOOC? Als het echt 'massive' wordt dan is het voor de 'docent' vrijwel onmogelijk snel iedereen van gepaste en persoonlijke feedback te voorzien. Een ontsnappingsmogelijkheid is om de feedback te automatiseren. Zoiets is voor veel 'eenvoudige wiskundige vaardigheden' nog wel te bedenken, maar als de vaardigheden complexer worden hoe lastiger dat wordt. Terwijl dat nu misschien juist de dingen zijn die je niet uit een boek of een reader kan halen.
Het is ook nog denkbaar dat studenten elkaar in groepen gaan helpen, afspraken maken of zelf in 'real life' bijeenkomsten organiseren. De docent levert de leerobjecten maar het leren vindt plaats 'zonder docent'.
Uiteindelijk kan je de 'normale digitale leerroutes' niet zo maar gebruiken voor een MOOC. Die 'normale' leerroutes waren vooral gericht op individuele aandacht en prompte feedback, maar als het aantal deelnemers groter en groter wordt dan moet je iets anders bedenken.
't Is een mooi experiment...:-)