Soms moet je gewoon stoppen als je gevoel dat aangeeft. En mijn gevoel gaf dat aan. Elf jaar lang ‘communitymanager’ zijn op Kennisnet is best lang. Maar er zijn grenzen.Een treurig verhaal inderdaad.:-(
Nu ben ik zelf ooit communitymanager geweest van kennisnet voor wiskunde. Dat is wel 10 jaar geleden inmiddels. In die 10 jaar daarna heb ik niet veel gemerkt van de wiskundecommunity. Ik heb wel een stuk of 10 keer een worddocument in de mail gekregen en nog 's wat e-mailtjes gestuurd over 'gestolen waar' in de leermiddelendatabase. Nooit iets van gehoord. Maar verder? Er zijn begraafplaatsen waar meer leven in zit. Dus helemaal vreemd is een schone bezem door bestaande activiteiten niet zo gek, hier en daar...
Uiteindelijk kan je niet anders concluderen dat niet alle communities even succesvol zijn. Net als de rest van het gepruts: vakwijzer, davindi, leermiddelendatabase, ... en wat nog meer. Alemaal dood, net als de digitale school, ook dood. Iedereen dood, einde...:-)
Ik heb destijds besloten te stoppen omdat de organisatie nogal te wensen over liet, vooral als het ging om de betaling van de communityleden die geholpen hadden om vakwijzer te vullen. Spijt van de beslissing om er mee te stoppen heb ik nooit gehad. Ik had natuurlijk best communitymanager kunnen blijven. 'Niks doen' voor 1500 euro per jaar? Hoe moeilijk kan dat zijn?
De kunst is natuurlijk om dingen die wel goed gaan te fasciliteren en de dingen die niet gaan aan te pakken. Helaas wordt de aandacht nu verlegd naar wikiwijs, iets met ning, digitaal en (vooral interactief) lesmateriaal. Leermiddelcoördinator? Zonder spatie dan, zou dat gaan werken? Wikiwijs is al bij voorbaat kansloos en ik heb veel geëxperimenteerd met Ning's en ook dat is weinig hoopvol. Het gebrek aan daadkracht gaat nu ten koste van dingen die wel werken. Dat is treurig...
Ik heb nog wel gereageerd op het bericht van Florina. Ik heb proberen aan te geven dat uiteindelijk alleen telt wat werkt. Hier en daar kan ik wat ik daar in bedekte termen beweer nog wel nuanceren, met naam en toenaam, zullen we maar zeggen. Dat zal ik nog wel een keer doen of misschien ook niet...:-)
Maar uiteindelijk zal het er wel op neer komen dat iemand gaat roepen dat het wel heel makkelijk is te roepen vanaf de wal. Ik weet het, de beste stuurlui staan aan wal, maar dat betekent nog niet dat het schip niet zal zinken. Dan sta ik dan mooi op het droge.:-)
Ik denk dat de dingen die men doet in bepaalde gevallen meer schade aan richten ten aanzien van het onderwijs dan dat het iets verbetert of oplevert. Maar ja, wat weet ik er ook verder van?
Het is zwemmen of verzuipen... of niet...:-))