T. heeft (zo te horen) na een half jaar op de opleiding goed begrepen wat 'competentiegericht opleiden' inhoudt. T. vindt namelijk dat hij tijdens de stage, naar aanleiding van de feedback en de ervaringen veel meer leert dan van de verplichte keuzeopdrachten van 'stage jaar 2'. Eerlijk gezegd, denk ik, dat ie daarmee wel een punt heeft. Dat was toch het idee van competentiegericht opleiden?
Tijdens het uitvoeren van je beroep (stage als kenmerkende beroepssituatie) kom je er achter wat je allemaal al kan, wat je nog moet leren en waar je 'sterke' en 'zwakke' punten liggen. Wat ga je er aan doen? Wat heb je nog nodig? Reflecteren, bijstellen, zoeken, tada, en zo... dus!
Die zaken horen dan in je portfolio aan bod te komen. Dat is een intellectuele inspanning in de zoektocht naar de vervollediging van je eigen ontwikkeling, zullen we maar zeggen. Dat zal dan uiteindelijk moeten leiden tot een ontwikkelingsportfolio waarmee je laat zien welke ontwikkeling je hebt doorgemaakt. Dat is voor iedere student natuurlijk anders! Dat was namelijk het idee!
Dat is dus heel iets anders dan zo'n beetje 'dingen' uit je 'duim te zuigen' met als enige doel te voldoen aan de verplichte keuzeopdrachten. Daar leer je natuurlijk helemaal niets van. Volgens mij heeft T. hier wel een punt! Wat zeg ik? Tien punten! Heel goed!
