Vouwkunst

Ik stond gisteren in de tram enigszins achteloos met mijn treinkaartje te spelen:

 

Gedachtenloos in elkaar gefröbeld dus eigenlijk... Ook een soort Zen...

Dat 'lijken' wel gelijkzijdige driehoekjes... Nou ja, dat zal best niet... maar misschien ook wel.:-)

 

En er zit nog een leuke opdracht in. Wat is de verhouding van de lange en korte zijde van het formaat dat precies een gelijkzijdige driehoek geeft? Het antwoord is wel verrassend!

Zen en de kunst van...

Ik wil nog steeds een keer een stukje schrijven over 'Zen en de kunst van het onderhouden van een website'. Dat je, zeg maar, gewoon geduld moet hebben en dat de meeste dingen zich vanzelf oplossen en zo... dat je moet genieten van het moment. Dat je de dingen gewoon moet laten gebeuren en je vooral niet druk maken. Als je dan al iets doet doe het dan goed.

Ik heb net ontdekt dat 'blij worden' niet in mijn persoonlijk ontwikkelingsplan staat. Dat kan natuurlijk niet. Net als 'aardig zijn', 'opbouwend doen', 'positief reageren', e.d.. Dat staat er allemaal niet in...

Soms is het beter om niets te doen en gewoon maar 's te kijken wat er gebeurt. Wonderlijk genoeg raken sommige problemen vanzelf opgelost, irritaties verdwijnen als sneeuw voor de zon en opeens ben je blij en gelukkig. Echt waar! Dus waarom zou je nog druk maken?

O ja... Zen en de kunst van het onderhouden van een website. Ik ben benieuwd...:-)

Wat is de waarde van een website?

Als je onderwijs ondersteunt met een website dan zou je je natuurlijk kunnen gaan afvragen wat dat nu eigenlijk waard is. Gewoon in EURI dus! Als je dat kan dan zou je dat af kunnen zetten tegen hetgeen het daadwerkelijk oplevert.

Maar ja!? Hoe stel je dat vast? Meestal werkt dat niet zo natuurlijk. Maar heel soms kan je er in één keer iets van zeggen!

Ik heb een aantal jaren de cursus ICT voor jaar 1 verzorgd. Dat was ook zo'n beetje mijn 'expertise' voor wat betreft de lerarenopleiding. Een cursus voor alle studenten van jaar 1 voltijd en deeltijd. Laten we zeggen zo'n 500 studenten (of meer!).

Bij wijze van 'experiment' heb ik op een gegeven moment aangekondigd dat ik op 'deze manier' dat niet langer zo wilde. Je hoopt dan natuurlijk dat er iemand op het idee komt om 'iets te doen'. Dat bleek een vergissing! Kortom: ok, dan niet...:-)

Maar wat blijkt nu? Voor de cursus kregen we (in totaal) iets van 34 dagdelen. Ik deed het er voor, meestal in samenwerking met een of meerdere collega's. Het jaar er na (en waarschijnlijk nog steeds?) kregen (krijgen) de docenten die de cursus uitvoerden (uitvoeren) daar 134 dagdelen (of zoiets) voor. Dus, zeg maar, 100 dagdelen meer!


Maar 100 dagdelen? Dat is 400 uur! In principe kost zo'n uur, zeg maar, 49 euro! Dat is dan in totaal 19.600 euro meer. Omdat in principe de cursus qua inhoud en opzet 'hetzelfde' is gebleven, maar dan zonder website, zou je kunnen concluderen dat zo'n website ongeveer 20.000 euro waard is.:-)

Zo heb ik nog wel een paar websites. Mag ik even afrekenen?

Cursusevaluatie

Eén van de vragen uit de vragenlijst in het kader van de cursusevaluatie van 'Wiskunde en leergebieden':

"Je hebt in de cursus ‘t een en ’t ander kunnen leren over wiskundeonderwijs, het nieuwe leren, het leergebied mens en natuur en het leergebied mens en maatschappij. Daarnaast heb ik geprobeerd om jezelf te laten ervaren hoe dat ‘nieuwe leren’ met al die nieuwe ICT-middelen er uit zou kunnen zien. Vind je dat ik daar in geslaagd ben?"


Zie ook Cursusevaluatie
Ik vind dat natuurlijk wel fijn, maar geen reden om toch de volgende keer weer van alles anders te gaan doen, want 'tevreden achterover leunen' mag wel, maar niet te lang...:-)

Ik vond het in ieder geval weer heel erg leuk en nuttig. 't Is altijd nog zoeken naar de juiste insteek, maar in principe is het concept niet verkeerd. Er zijn altijd wel weer betere opdrachten te bedenken en 't is ook nog wel zaak om andere activiteiten te bedenken. Maar dat doen we dan de volgende keer maar weer...

Wat je wilt

Ik kan natuurlijk best vinden dat onze studenten van alles moeten weten en doen met WEB2.0 Een beetje leraar van nu en straks moet daar toch op z'n minst enigszins in thuis zijn. Toch?

Je kunt zoiets dan natuurlijk proberen uit te leggen en misschien zelfs nog wel theoretisch onderbouwen met bijvoorbeeld zoiets als zeven pijlers van digitale didactiek of een digitale variant op de taxonomie van Bloom.

Maar de vraag is of dat dan werkt. Is 'vertellen' waarom iets belangrijk is wel zinvol? Of moet je gewoon er niet al te veel over 'kletsen' maar 't gewoon doen? Maar wat moet je doen als dat ook niet werkt?

Eerlijk gezegd denk ik dat je mensen niet iets kan leren wat ze niet willen. Aanstormende docenten willen best iets met ICT, maar je moet niet overdrijven. Als het meerwaarde heeft is het OK, maar eigenlijk doen we gewoon liever les.

Hetzelfde geldt natuurlijk voor de docenten op de lerarenopleiding. Wat moet je met een ELO als je helemaal niet iets wilt met 'elektronisch leren'? Waarom zou je gebruik maken van een website als je helemaal niet wilt delen? Waarom zou je je verdiepen in ICT als je eigenlijk helemaal niks met ICT wilt?

Iedereen roept wel dat ICT belangrijk is omdat allerlei onderwijsvernieuwingen niet mogelijk zijn zonder gebruik te maken van ICT. Wat was ook weer de noodzaak? O ja, de digitale kennisrevolutie. Alles in het onderwijs zou gaan verschuiven... de leermiddelen, onderwijsvormen, de werkvormen,...

ICT zou die verschuivingen mogelijk moeten maken, maar is dat nu wel wat docenten willen? Ben ik een coach of een expert? Werk ik nu samen of ben ik toch behoorlijk autonoom? Gaat het bij aankomende docenten nu om competenties of om vakkennis?

Al met al denk ik dat men zich regelmatig en bij herhaling vergist in die zin dat men weliswaar de middelen heeft maar zich niet realiseert dat er geen noodzaak is die middelen ook echt te gebruiken. In de praktijk lijkt er niet of nauwelijks belangstelling te bestaan voor al die mogelijkheden. Wat een treurigheid is dat soms. Volgens 'sommmige mensen' zijn er begraafplaatsten waar meer te beleven valt.

Nee, je kunt niet het onmogelijke willen. Laat 'ons' nu maar 's met rust, zegt men. Zorg gewoon voor goede boeken en andere leermiddelen, heldere en duidelijk eindtermen, landelijke examens op niveau en hou 's op met die ongewenste intimiteiten...:-)

Daar moeten we 't dan maar mee doen, denk ik. Ik ga in ieder geval niet meer proberen om iets te willen wat niemand wil. Ik ga willen wat de studenten wel willen (hoop ik) en dat zal iets anders zijn dan ik dacht...:-)

Beter laat dan nooit

Je moet wat doen om bij te blijven. Nou ja, bijblijven!? Dit is meer achter de feiten aanlopen, denk ik... :-)

Maar leuk was het wel:


Eigenlijk was het meer een soort minivakantie. Een soort voorstudie. Om er vast een beetje in te komen... in het vakantiegevoel.

Tevredenheidsonderzoek

"Studenten van het IVG (gezondheidszorg), de Willem de Kooning Academie en het IVL (lerarenopleidingen) blijken het meest tevreden, die van de Rotterdam Business School en IMO (managementopleidingen) het minst. CMI (communicatie, multimedia en informatietechnologie), EAS (engineering & applied science) en IBB (bouw & bedrijfskunde) behoren tot de middenmoot."
Profielen

Kunnen en mogen

"Onder bepaalde voorwaarden is het volgens de wet toegestaan dat docenten met een tweedegraads bevoegdheid (degenen die voldoen aan bekwaamheidseisen vo/bve) lesgeven op eerstegraads niveau (vho)23. In de praktijk wordt dit onderbevoegd lesgeven genoemd. Het moet volgens de wet om een tijdelijke inzet gaan en voor maximaal vijf procent van de lessen in het eerstegraads gebied."

Zie het rapport 'kunnen en mogen'

Van het kastje naar de muur

Ik ben gestopt met mijn 'oude' weblog. Ik wil dan wel dat mensen die op 't oude weblog komen automatisch worden doorgestuurd naar dit weblog. Dat is niet zo moeilijk...

Maar bezoekers moeten wel nog op het 'oude' weblog kunnen kijken. Maar ja dan moeten ze natuurlijk niet 'automatisch' weer terug worden gestuurd naar hier. Dat lijkt lastig maar dat probleem heb ik opgelost.

Dus al met al, ben ik er helemaal klaar voor...:-)

Roze olifantjes

Ik geloof niet erg in een diepere betekenis van dromen. Afgelopen nacht heb ik gedroomd van Willem Frederik Hermans. Ik heb lang geleden wel 's geprobeerd om echt alles te lezen van Hermans wat ik zo te pakken kon krijgen. Maar waarom komt ie NU in eens voor in mijn droom? Wat moet ik daar nu van denken? Moet ik dat dan proberen te duiden? Zit daar nu enige logica in?

Dromen zijn (denk ik) niet veel meer dan bijverschijnselen van de normale hersenactiviteit. Een soort van 'verwerken' of 'afreageren' van de dagelijkse beslommeringen en gedachten. Niets bijzonders, een beetje een soort overgangsgebied tussen 'normaal functioneren' en 'gek als een deur', een fragiel evenwicht. Meestal zegt dat niet zo veel...

Maar laatst had ik toch wel even een rare droom. In een droom werd gerefereerd aan een andere droom. De 'hoofdpersoon' moest mij nog even attent maken op eerder gebeurtenissen in een andere droom. Toen ik wakker was herinnnerde ik mij die andere droom ook weer. Het moet niet gekker worden! Ik bedoel als je in je droom herinnerd kan worden aan een andere droom waar houdt het dan op?

De vraag is alleen of dat nu allemaal wel deugt. Als je vrij bent te dromen wat je maar dromen wilt dan kan je ook best dromen van een droom die je eerder had terwijl dat helemaal niet zo is. Je doet maar gewoon wat. Houd jezelf maar voor de gek! Waarom niet? Je kunt de raarste dingen dromen, dus ook dat je... en zo...:-)

Eerlijk gezegd heb ik bij heel veel gepraat over innovatief onderwijs datzelfde gevoel. Je kunt jezelf (en anderen) van alles wijsmaken. Je kunt hoog van de daken schreeuwen en van alles beweren en roepen maar wordt het daardoor 'meer waar' of 'werkelijkheid'? Ik denk het niet... What you see is what you get... Als je denkt dat er zoiets bestaat als 'blauwe bolletjes' dan kan het zomaar gebeuren dat je die ook echt ziet. Maar, geloof me, er zijn geen 'blauwe bolletjes'. Het is fantasie. Het kan zo maar gebeuren dat je eigen waarneming je voor de gek houdt. Een vlaag van verstandsverbijstering!

Graag definities, onderzoek en bewijzen. Aan geleuter is zelden een gebrek, maar zouden niet veel meer hebben aan degelijk onderzoek en wetenschappelijke bewijzen?

Droom maar lekker verder...:-)

In 't vat...

Het heeft even geduurd maar op aanraden van mijn psychiater ga ik per 1 juli 2009 definitief stoppen met mijn oude weblog. Laat iedereen maar de pips krijgen en hou je bezig met nuttige dingen, zegt ze. Dat ga ik maar 's doen...:-)

Wat ik ga doen?

• Iets met Wizmo en WisFaq
• DWO inzetten bij een aantal cursussen
• Een nieuwe module ontwikkelen voor statistiek voor de Minor Exact
• ...

Volgens mij is dat allemaal leuk, interessant, leerzaam, opbouwend en stimulerend...!

Volgens mij is er een groot verschil tussen 'uit je nek kletsen' en 'doen'. Eigenlijk gewoon heel erg 'Rotterdam': Geen woorden maar daden!

Digitale wiskunde oefenomgeving

Eén van de 'vragen' bij de 'computerles' bij 'Internet en wiskundeonderwijs' was altijd 'hoe controleer je nu dat de leerlingen ook echt iets gedaan hebben?' of zelfs 'hoe kan je nu zien WAT ze gedaan hebben?'. Als oplossing doen we dan meestal een werkblad waar leerlingen 't een 't ander moeten invullen en wat na de les moet worden ingeleverd. Dat zou kunnen...:-)

Maar zou het niet veel aardiger zijn als je gewoon kan zien wat ze gedaan hebben? Als ze bijvoorbeeld 'vergelijkingen oplossen' dat je gewoon het werk (inclusief tussenstappen!) gewoon zou kunnen zien?

Een andere wens is altijd geweest om te kunnen bepalen 'wat' de leerlingen zouden moeten doen. Zo'n applet is natuurlijk leuk, maar soms te moeilijk of te makkelijk.... Zou het niet geweldig zijn als je zelf de opgaven naar eigen inzicht zou kunnen aanpassen?

Geloof het of niet, maar met de Digitale wiskunde oefenomgeving van het FI is dat allemaal mogelijk! Ik ben er op dit moment nog een beetje mee aan het experimenteren, maar ik denk dat dit wel iets gaat worden. Aanstormende leraren wiskunde die zelf een leerarangement maken, hun leerlingen het laten uittesten en nog veel meer...

Ik heb er al helemaal zin in...:-)

Definitie

"An island is a body of land surrounded by water, and a lake is a body of water surrounded by land. Now suppose the northern hemisphere were all land, and the southern hemisphere water. Is one an island, or is the other a lake?"
Futility Closet

Ruimte om te innoveren

Ik vind dat als je onderwijs wilt verbeteren dat je als docent alle ruimte moet krijgen (of nemen!) om te experimenteren, uit te proberen en te doen wat nuttig lijkt.


In de aanloopfase betekent dit dat je jezelf geen restricties op moet (laten) leggen. Verzin het maar. Doe 's gek! The sky is the limit!

Na een fase van optimisme kom je dan vanzelf in een fase van teleurstelling terecht. Zo niet, dan doe je iets niet goed! Je hebt je doelen te laag gesteld. Je moet altijd streven naar het hoogst haalbare. Als je iets doet doe het dan goed.

Die fase van teleurstelling is ook nodig om goed na te denken over hoe de cursus verbeterd kan worden. Laat je niet van de wijs brengen door cursusevaluaties of ongestructureerde feedback. Hou vol! Uiteindelijk kom je dan in een fase van realisme. Uiteindelijk nadert de limiet in de tijd naar het hoogst haalbare. Pas dan kan je achterover leunen en tevreden zijn.

De hoogste tijd

't Is de hoogste tijd: 'k Zou nog graag wat blijven hangen Maar het kan niet tot mijn spijt Nee, ik heb nog niet de hoogte Maar 't is gewoon de hoogste tijd...

Dwarsliggers

Zonder dwarsliggers kan de trein niet rijden. (J.Anthierens)
bron

Stapeldiagrammen

Op CALS wiskunde | theorie statistiek staan halverwege de pagina een paar mooie stapeldiagrammen. Zoals deze bijvoorbeeld:



Bovenstaand plaatje heb ik dan zelf gemaakt, maar ik vroeg me wel af met welk programma je tegenwoordig dit soort grafieken zou kunnen maken.

Op Simpele Boxplot en gewone Boxplot staat een mooi plaatje van een boxplot¹:



Plaatjes zeggen toch vaak meer dan woorden. Maar om een beetje leuk een boxplot te tekenen valt niet altijd mee. Ik vind deze wel mooi.

¹Een boxplot is voor een grafische voorstelling waarmee je snel een overzicht van de verdeling van een verzameling gegevens kunt krijgen. Met boxplots kun je makkelijk verschillende verdelingen vergelijken. Denise

Dilemma

Als je gevraagd wordt om weer 'extra' te assisteren bij de open avond dan kan je natuurlijk een verhaal gaan houden over de hogeschool en haar vermogen om aan volstrekt zinloze dingen geld uit te geven maar geen oog te hebben voor de dingen waar het werkelijk om gaat en hoe frustrerend dat is en dat ik best tegen hogeschooltarief (72 euro per uur) extra dingen wil doen en zo...

Maar ja veel zin heeft dat natuurlijk niet, dus schrijf je:

"Ik vind het wel leuk een open avond en ik ben er 's middags toch dus ik wil wel assisteren, geen punt..."

Kijk, dat klinkt dat toch ineens heel anders...:-))

Zo kan het dus ook. Er gaat met deze 'nieuwe postitieve en opbouwende houding' voor mij wel een hele nieuwe wereld open. Je houdt jezelf misschien voor de gek maar 't voelt wel veel... eh... positiever!

Je kunt beter jezelf voor de gek houden in plaats van dat aan anderen over te laten...:-)

Jeugdherinnering

In 1970 ben ik verhuisd van Utrecht naar Oosterbeek. Ik vond dat destijds, voornamelijk vanwege het geaccidenteerde landschap zullen we maar zeggen, nogal exotisch. Ik heb er nooit erg goed kunnen wennen, geloof ik.

Wat destijds bijzonder was aan Oosterbeek is dat er overal heel veel terug te vinden was van de slag om Arnhem. In de muren van ons huis kon je de beschadigingen ten gevolge van de beschietingen e.d. hier en daar nog goed zien.

Het meest opvallend was toch wel wat er zo uit de grond kon komen zetten. Tijdens graafwerkzaamheden lag er zo maar een handgranaat op straat. De ontsteker en de explosieve lading zaten er niet meer in. Wij vonden het wel leuk om mee te gooien. Vooral omdat gestoorde Toby (de haan!) het kennelijk leuk vond om er achteraan te rennen...

In onze eigen tuin vonden we zelfs twee geweren uit de tweedewereldoorlog. Een Duits en een Engels geweer. Die had kennelijk iemand verzameld en verstopt in de tuin en kennelijk vergeten weer op te graven. Er was van deze geweren (Mauser en Lee-Enfield?) niet veel overgebleven. Later heb ik bij het Duitse geweer nog wel 's het houtwerk opgescharreld, maar waar dat gebleven is?



Verder in de tuin (en daarbuiten) altijd patronen, kogels, granaatscherven, e.d. Als kind ga je dat natuurlijk verzamelen, dus ik moet nog wel ergens een hele verzameling patronen en kogels hebben. Ik geloof dat ze op de Geitenkamp ooit de stoffelijke resten hebben opgegraven van een complete SS-er in uniform. Kijk dat is nog 's een vondst...

Auteurstools

Naar aanleiding van Auteurstools Infowijzer ben ik nog 's gaan kijken naar Contentcorner en ik heb maar 's wat in elkaar geknutseld

Dat kan toch allemaal maar en 'ingewikkeld' is het in ieder geval niet. Het is niet 'echt' iets dat ik zal gebruiken, maar het werkt wel. Je krijgt wel snel behoefte aan meer opties, maar dat hangt natuurlijk erg af van wat je gewend bent.

Zie ook Digitaal lesmateriaal

Mijn weblog

Voor mij is mijn weblog vooral een uitlaatklep en notitieboekje voor de dingen waarmee ik me (in professionele zin?) mee bezig houdt.

Volgens mij is 'zwijgen' en 'je vooral op de vlakte houden' een betere strategie om carrière te maken dan gewoon zeggen wat je denkt.

Het 'rondhangen' op Internet levert soms wel een aantal aardige virtuele contacten op. Die contacten leveren soms wel weer van alles op: kennis, lesmateriaal, leuke websites en nog meer weblogs... en soms nog veel meer...

Antispam

Soms kom je op weblogs als dit van die anti-spam letters tegen. Vaak kan ik niet eens lezen wat er staat. Maar ik hou wel van een puzzel, dus hoe vager hoe leuker zou ik denken. Soms worden daar ook wel 's sommen voor gebruikt. Deze sommen zijn meestal niet al te moeilijk. Zoiets als 11+5=? mag toch geen probleem zijn.

Maar als je op je weblog alleen reacties wilt van een beetje niveau kan je misschien dit soort puzzeltjes gebruiken:

"Ik ben nu drie keer zo oud als jij was, toen ik zo oud was als jij nu bent. Als jij nu twee keer zo oud zult zijn als ik nu ben, zullen we samen 130 jaar oud zijn. Hoe oud zijn wij nu?"

Die 'drie', 'twee' en '130' kan je dan een beetje varieren (daar moet je dan nog wel even een beetje over nadenken). Maar ik denk dat je dan de meeste mensen wel kwijt bent...:-)

Vertrouwen

Vroeger belde er nog wel 's iemand op met de mededeling dat ie een e-mail had gestuurd en of ik die al gelezen had. Dat is natuurlijk niet meer van deze tijd. Alhoewel? Vandaag kreeg ik een e-mail dat er iets in mijn postvak zou liggen. Iets over 'vakmanschap & meesterschap' of zoiets. Ik kreeg meteen ontzettende zin in een pilsje. Daar heb ik wel 's vaker:

Zie Grolsch in pijpjes en beugelflessen

Een tijd geleden had ik nog zo'n leuk krantenbericht over een docent in New York (?) die in een poging om aan te sluiten bij de belevingswereld van de leerlingen een opdracht had gemaakt waarbij de leerlingen zich moesten voorstellen dat ze cocainedealers zouden zijn. Dat was niet helemaal een goed idee geloof ik...:-)

Dat postvak is wel bijzonder. Een vaste werkplek zit er niet meer in, maar een eigen postvak kan nog net, geloof ik.

Opruiming

't Is vandaag wel hopeloos met het weer. Gelukkig hebben we gisteren al gewandeld. Deze keer was het de Zwanburgerroute.

Meer foto's en wandelroutes volgen binnenkort. Op dit moment ben ik wiswijzer aan het opruimen. Er staat nog een hoop 'oude zooi' op die nu eindelijk maar 's weg moet.

Opgeruimd staat netjes, zeg ik altijd maar...

Wiswijzer

Als parttime docent wiskunde houd ik me beroepsmatig vooral bezig met wiskunde en wiskundeonderwijs. Voor het onderwijs van mezelf en meer in algemene zin onderhoud ik een aantal websites ter ondersteuning. Daarnaast gebruik ik de websites om te experimenteren met de inzet van ICT in het onderwijs.