zaterdag 28 augustus 2010

Krakende wagens deel 2

Misschien is het met 'werkgevers' net als met oude auto's. Je weet niet beter. Je denkt dat je de leukste baan hebt van Nederland. Maar is dat wel zo?

Eigenlijk kan je dat niet weten! Hoe zou je dat moeten vaststellen? Je kunt het niet 'echt' ergens mee vergelijken. Hoe moet je nu weten dat het wel goed zit? Dat je 't bij deze werkgever nog wel 15 jaar volhoudt? Dat het, ondanks alles, in principe wel goed zit?

Dit jaar geef ik 15 vakken. Daarvan heb ik er 13 zelf ontwikkeld. Dat is zo'n 87%. Dat is toch wel bijzonder. Of niet? Of is dat normaal? In het hoger onderwijs is dat misschien niet zo gek. Ik ben geen uitvoerder van door anderen bedacht onderwijs, maar meer een 'bedenker' of een 'initiator'?

Aan de andere kant leidt dit niet tot een overstijgend soort 'kennis'. Ik begrijp dingen vaak pas achteraf en dan kan ik ook wel uitleggen waarom het wel of niet werkt, maar 't is niet echt een doorwrocht plan of visie... dat niet... en dat is dan misschien wel een soort van criterium. Dat je de mogelijkheid hebt om te experimenteren, uit te proberen en op die manier kan ontdekken wat wel en niet werkt. De vrijheid om (met inzet van eigen middelen!) te doen wat er zo in je op komt...

Maar eigenlijk weet ik het ook niet...:-)